BAYBURT (AA) - Mësuesi në pension Osman Kodan, i cili jeton në Bayburt të Turqisë, është krenar që vazhdon profesionin e tij në ndërtesën shekullore ku i ati i tij punoi si zdrukthëtar për 80 vjet.

Osman Kodan e kaloi fëmijërinë e tij në punishten e zdrukthëtarisë dykatëshe, gati 100-vjeçare, të të atit në lagjen Şeyhhayran. Pasi punoi si mësues klase në qytete të ndryshme, ai doli në pension në vitin 2006.

Mjeshtri Osman, i cili punoi si zdrukthtar me të atin për gati 20 vjet, vazhdon t'u ofrojë klientëve të tij prodhimet prej druri që prodhoi vetë pas vdekjes së të atit tre vjet më parë.

Kodan për Anadolu tha se i ati, Hakkı Kodan, një nga zejtarët më të vjetër të qytetit, ndërroi jetë tre vjet më parë në moshën 92-vjeçare. Ai vazhdoi profesionin e tij në punishten e zdrukthëtarisë që trashëgoi nga i ati.

Ai tha se kohën e tij të lirë e kalonte në punishte zdrukthëtarie si fëmijë dhe kishte mundësinë të mësonte hollësitë e zanatit nga i ati. Mjeshtri shpjegoi se pasi përfundoi arsimin universitar, dha mësim deri në vitin 2006 dhe më pas filloi të punonte si zdrukthëtar përkrah të atit.

Kodan shpjegon se i ati ishte zdrukthëtar për 80 vjet. "Isha me të para se të ndërronte jetë babai im. Pas një kohe, e mora përsipër tërësisht punishten. Kam punuar në punishte për rreth 20 vjet. Kam punuar vazhdimisht pasi dola në pension", tregon ai.

- "Po gëzojmë frytet, si financiarisht ashtu edhe emocionalisht"

Gjyshi Osman tha se shumë nga punët që mësoi nga i ati janë zëvendësuar nga teknologjia.

"Ne ende punojmë për fermerët, si p.sh. duke bërë kosa, kazma dhe dorëza lopate. Sigurisht, nuk ka punë si përpara. Duhet të bëjmë disa punë të përshtatura me situatën aktuale. Unë bëj tavolina druri ose riparoj sende të sjella nga njerëzit. Ne përpiqemi t'u shërbejmë banorëve të Bayburtit sa më shumë që mundemi. Nuk kemi problem t'u shërbejmë atyre. Po gëzojmë frytet, si financiarisht ashtu edhe emocionalisht", tha ai.

Ai thotë se e do profesionin e tij dhe se ka shumë mjeshtër të shkëlqyer zdrukthëtarie në qytet.

Kodan tha se do të vazhdojë të ushtrojë zanatin e tij për aq kohë sa ia lejon shëndeti. "Ky vend ka histori prej gati 100 vitesh. Babai im punoi këtu për 80 vjet. Në vitin 2006, Drejtoria e Përgjithshme e Trashëgimisë Kulturore dhe Muzeve të Ministrisë së Kulturës dhe Turizmit e vendosi këtë nën mbrojtje. Vizitorët mahniten kur e shohin atë midis ndërtesave përreth prej betoni", tha ai.

Osman Kodan përmendi gjithashtu se disa nga klientët e tij ofrojnë produktet e tyre për shitje, duke thënë: "Disa miq sjellin produktet e tyre prej druri dhe pyesin: 'A mund t'i shisni këtu?' Është e pamundur për mua të bëj gjithçka vetë këtu. Çdo punë ka specialitetin e vet. Nuk dua të bëj punë për të cilat nuk di. Sepse nëse nuk kemi sukses, turpërohemi".