Fëmijët e familjeve nomade që vijnë nga Batmani dhe qëndrojnë në malësitë e Luginës së Parajsës dhe Ferrit (Cennet Cehhenem) në Hakkari të Turqisë mbajnë barrën e prindërve të tyre duke kryer shumë punë, nga kullotja e kafshëve deri te bartja e ujit, raporton Anadolu.

Rrafshnaltat e larta në Hakkari, të cilat dallohen për motin e tyre të freskët, burimet e ftohta dhe kullotat pjellore, strehojnë familje nomade dhe mijëra kafshë nga provincat dhe rrethet përreth gjatë verës.

Nomadët që vijnë nga Batmani me kopetë e tyre për të kullotur kafshët e tyre në muajt e verës në pllajat e Uludorukut, maja e dytë më e lartë e Turqisë me një lartësi prej 4.135 metrash, dhe Lugina e Parajsës dhe Ferrit, ku ndodhen akullnajat, qëndrojnë në tenda që ngrenë aty për rreth katër muaj.

Fëmijët që jetojnë të rrethuar nga natyra, larg mundësive të jetës shoqërore, bëhen ndihmësit më të mëdhenj të familjeve të tyre në këtë proces.

Fëmijët vijnë te familjet e tyre pasi marrin dëftesat e shkollës dhe ndihmojnë në lehtësimin e barrës së prindërve të tyre duke i ndihmuar me shumë punë, nga kullotja e qengjave te mjelja e kafshëve, nga punët e shtëpisë te bartja e ujit.

Ata nuk harrojnë të argëtohen duke luajtur lojëra të ndryshme.

"Fëmijët vijnë tek ne pasi mbyllen shkollat"

Tayyip Yalçın, një nga nomadët, për Anadolu tha se ata erdhën në pllajën e qytetit për të kaluar verën dhe se do të ktheheshin në qytetin e tyre të lindjes pasi të qëndronin për rreth katër muaj.

"Jeta nomade është e vështirë, por jemi mësuar me të. Jemi në shpatin e malit ditë e natë. Kujdesemi për delet, i mjelim dhe i nxjerrim për të kullotur. Kjo është puna jonë. Moti këtu është shumë i nxehtë. Këtu, uji është i freskët, bari është i bollshëm dhe bari është pjellor. Bëjmë djathë dhe e shesim. Gjithashtu rrisim qengjat dhe i shesim. Fëmijët vinin tek ne pasi mbyllet shkolla. Ata na ndihmonin edhe ne. Ata mbanin ujë, mblidhnin dru zjarri, u çonin ushqim barinjve dhe i ndihmonin ata. Pasi të mbarojë sezoni, do të fillojë udhëtimi ynë dymujor", tha Yalçın.

Şeyhmuz Yalçın deklaroi gjithashtu se ata vijnë në qytet në pranverë për të kullotur kafshët e tyre, duke shtuar: "Nuk mund të qëndrojmë në Batman sepse moti është shumë i nxehtë në verë. Ne vijmë këtu. Pllajat këtu janë të bukura. Uji dhe kullotat janë të mira. Ka ende borë në disa vende. Ne bëjmë djathë nga qumështi që prodhojmë dhe e shesim. Edhe fëmijët tanë na ndihmojnë në këtë proces".

"Do të kthehemi para se të hapen shkollat".

Mbesa e Şeyhmuzit, nxënësja e klasës së 6-të, Fatma Yalçın, tha se ajo shkon në shkollë gjatë vitit akademik dhe vjen në pllajë gjatë verës.

Fatma e cila deklaroi se kalon kohë në pllajë me familjen e saj, tha: "Gjyshi, xhaxhai dhe babai im janë këtu. Ne vijmë këtu me ta. Rrimë me delet e sëmura. I kullosim. Ndihmojmë nënën dhe babanë këtu. Jemi mësuar me pllajën. Koha kalon mirë. Zakonisht kujdesemi për qengjat dhe delet. Babai dhe vëllai im zakonisht bëjnë këtë punë. Unë gjithashtu ndihmoj motrat e mia. Kështu shkon jeta jonë. Do të kthehemi një javë para se të fillojë shkolla. Do të përgatitemi për shkollë".

Harun Yalçın, 13-vjeç tha: "Ne shkojmë te delet dhe qengjat. Hipim mbi gomarë. Pasi zgjohemi në mëngjes, ndihmojmë në mjeljen e deleve. Pastaj shkojmë te qengjat. Luajmë lojëra. Jemi nxënës. Dimrit jemi në Batman dhe vijmë këtu në verë".