Fotografi palestinez, Saaed Jaras, i cili fitoi çmimin Fotografia e Vitit në konkursin Istanbul Photo Awards 2025, ka deklaruar se rrëfimi vizual është i rëndësishëm për të hedhur dritë mbi realitet e ashpra.

Istanbul Photo Awards, i organizuar nga Anadolu për të 11-tin vit radhazi, vlerësoi 29 fotografë në dhjetë kategori. Përzgjedhjet u bënë nga afërsisht 22 mijë aplikime nga e gjithë bota, një dëshmi e prestigjit në rritje të konkursit, i cili ka tërhequr pjesëmarrje nga më shumë se 20 mijë fotografë në të gjithë botën që nga fillimi i tij.

Jaras, i cili përfaqëson Middle East Images, mori nderin kryesor për imazhin e tij mbresëlënës të titulluar "Gaza-Deir al-Balah". Ai përshkroi përgjegjësinë e thellë të lindur në profesionin e tij, duke deklaruar se një fotograf lajmesh duhet të dokumentojë ngjarjet me "ndershmëri, integritet dhe respekt për njerëzit e përfshirë".

Fotografia e tij fituese, shpjegoi Jaras, shënon një pikë kyçe.

“Ky imazh përfaqëson një moment vendimtar për karrierën time, një përgjegjësi për të dokumentuar të vërtetën dhe për t'u dhënë zë atyre që nuk mund të flasin më”, tha ai, duke shprehur bindje se ajo shërben si një kujtesë jetësore e rëndësisë së rrëfimit vizual në zbulimin e të vërtetave të vështira dhe siguron që "dhimbja dhe humbja e subjekteve të mos harrohen".

Duke rrëfyer momentin kur kapi fotografinë fituese të çmimit, Jaras përcolli gjendjen e tij të thellë emocionale.

“Kur bëra këtë foto, u mbërtheva nga pikëllimi dhe tronditja e thellë”, u shpreh ai.

Ai e përshkroi skenën shkatërruese para tij si “një nënë që mbante dy fëmijët e saj që ishin vrarë në një sulm ajror izraelit, ndërsa babai qëndronte në një gjendje mosbesimi të plotë dhe fëmija mbijetues qante në mënyrë të pakontrollueshme”.

Qëllimi i tij kryesor, pavarësisht ngarkesës së madhe emocionale, ishte të dokumentonte “realitetin tragjik” dhe t’ia përcjellë vuajtjet botës.

“I mbingarkuar me emocione të përziera”

Ai tha se të mësonte për çmimin e tij solli një valë komplekse ndjenjash.

“Kur dëgjova lajmin u mbingarkova me emocione të përziera, mirënjohje, mosbesim dhe meditim të thellë”, tha Jaras, duke shtuar se e sheh çmimin jo thjesht si një triumf personal, por si “një vlerësim të historisë pas fotos dhe jetës që ajo përfaqëson”.

Çmimi, tha Jaras, është “jashtëzakonisht e rëndësishme pasi ai pohon fuqinë e rrëfimit vizual për të tërhequr vëmendjen ndaj çështjeve kritike”. Ai tha se fotografia nuk ka të bëjë vetëm me kapjen e imazheve, por gjithashtu u “jep zë atyre që kanë humbur aftësinë për të folur”.

Jaras ia dedikoi nderin “familjeve të prekura nga lufta dhe të gjithë gazetarëve dhe fotografëve që rrezikojnë jetën e tyre për të dokumentuar të vërtetën”, duke shtuar se çmimi e motivoi atë të vazhdojë punën e tij me përkushtim të shtuar.

Dokumentimi i qëndrueshmërisë mes dhimbjes

Ndërkaq, fotoreporterja me bazë në Gaza, Samar Abu Elouf, siguroi Çmimin e Parë për Portretin e Historisë për serinë e saj prekëse "Të mbijetuarit e luftës në Gaza", të cilën e realizoi për The New York Times.

Puna e saj tregon udhëtimin e vështirë të palestinezëve të plagosur në konfliktin e Gazës që marrin kujdes mjekësor në Katar.

"Emocionet e mia ishin thellësisht të rënda derisa bëja foto dhe dëgjoja historitë e palestinezëve të plagosur", tha Abu Elouf, duke shprehu se ishte e "pafuqishme para tyre,. e mbingarkuar nga tmerri që kishin përjetuar".

Abu Elouf tha se qasja e saj fotografike i jep përparësi lidhjes së thellë njerëzore.

"Isha thellësisht e përkushtuar për të qenë pranë tyre, për të dëgjuar historitë e tyre dhe atë që kishin kaluar, edhe para se të mendoja të bëja një foto. Për mua, ato nuk janë vetëm imazhe, ato janë pjesë e historisë sime", tha ajo.

Duke fituar më parë çmimin e dytë në kategorinë Lajmi i Vetëm të konkursit të vitit 2024, Abu Elouf e gjeti çmimin e këtij viti veçanërisht domethënës.