Başkent Bogota'ya 110 kilometre uzaklıktaki Boyaca Köprüsü, Pan-Amerikan Otoyolu'nun yakınında, Teatinos Nehri'nin geçtiği vadide yer alıyor.

Kolombiya'nın bağımsızlığını kesinleştiren ve İspanyol sömürge yönetimini sona erdiren dönüm noktası olan 1819 Boyaca Savaşı'nın yapıldığı köprü, her yıl 7 Ağustos'ta ülkenin Bağımsızlık Günü kutlamaları kapsamında düzenlenen askeri geçit törenlerine ev sahipliği yapıyor.

Ülke tarihinin en önemli bağımsızlık muharebesine tanıklık eden ve gördüğü ağır hasarın ardından 7 Ağustos 1919'da dönemin Cumhurbaşkanı Marco Fidel Suarez tarafından yeniden yaptırılan Boyaca Köprüsü, yerli ve yabancı turistlerin uğrak noktalarından biri durumunda.

Köprünün çevresi, bağımsızlık mücadelesini simgeleyen anıtların yer aldığı bir anıt park haline getirildi. Burası, koruma altındaki kültürel ve doğal miras alanı olarak da kabul ediliyor.

Boyaca Köprüsü Anıt Kompleksi'nin en yüksek noktasında yer alan Simon Bolivar, Francisco de Paula Santander ve Pedro Pascasio Martinez'in görkemli heykelleri, ziyaretçilerin ilk bakışta dikkatini çekiyor.

Başlıca ziyaret noktaları

Tam bağımsızlık savaşına katılan ülkelerin bayraklarını simgeleyen Bayraklar Meydanı (Plaza de Banderas), Zafer Takı (Arco del Triunfo), Özgürlük Ateşi (Llama de la Libertad), Taş Kürsü (Atril de Piedra), Britanya Lejyonu Taşı (Piedra de la Legion Britanica) ve zaferin simgesi kabul edilen Obelisk, anıt kompleksin başlıca ziyaret noktaları arasında yer alıyor.

Bağımsızlığın dönüm noktası Boyaca Savaşı

Latin Amerika'nın bağımsızlık mücadelesinin en önemli liderlerinden biri kabul edilen ve "El Libertador" (Kurtarıcı) ünvanıyla bilinen Simon Bolivar, Boyaca Savaşı'nı yönetti.

Bağımsızlık ordusu, 11 Temmuz 1819'daki Gameza ve 25 Temmuz 1819'daki Pantano de Vargas muharebelerinden zaferle çıkarak Boyaca Köprüsü'ndeki kesin savaşın sonucunu belirleyen kritik avantajı elde etti.

Tarih kaynaklarına göre Bogota'ya ilerleyebilmek için mutlaka Teatinos Nehri'ni geçmesi gereken bağımsızlık güçleri, 77 gün süren hazırlıkların ardından 7 Ağustos'ta son darbe için harekete geçti.

Boyaca Köprüsü'nün bulunduğu civarda pusu kuran bağımsızlık güçleri, İspanyol ordusuna saldırdı.

Bolivar'ın yanı sıra Francisco de Paula Santander ve Jose Antonio Anzoategui'nin komuta ettiği 2 bin 850 kişilik ordu, İspanyol Kraliyet Ordusu'nun başkomutanı Josa Maria Barreiro yönetimindeki 2 bin 670 kişilik orduyu bozguna uğrattı.

Albay Barreiro esir düştü

Yaklaşık 6 saat süren çarpışmanın ardından bağımsızlık güçleri zafer kazandı, İspanyol birlikleri ise teslim oldu.

Esir düşen Albay Barreiro, 15 yaşındaki asker Pedro Pascasio Martinez'i rüşvetle kandırmaya çalıştı ancak genç asker onu Simon Bolivar'a teslim etti.

Bolivar komutasındaki bağımsızlık güçlerinin 7 Ağustos 1819'da kazandığı bu savaş, yalnızca Kolombiya'daki iktidar mücadelesini sona erdirmedi, aynı zamanda 20 Temmuz 1810'da başlayan bağımsızlık savaşını da kesin zafere ulaştırdı.

Zafer, İspanyol İmparatorluğu'na karşı yürütülen kurtuluş hareketinin başarısını garanti altına alırken, İspanya'nın Latin Amerika'daki sömürge idaresi olan Yeni Granada Valiliği'nin de kesin olarak sona ermesine yol açtı.

Genel Vali Samano, Bogota'yı terk etti

Kraliyet ordusunun yenilgisi haber alınınca Genel Vali Juan Samano, Bogota'dan (Santafe) kaçarak şehri terk etti.

Boyaca Savaşı, sadece Kolombiya'nın bağımsızlığında kritik bir dönüm noktası olmadı, Venezuela'daki Carabobo, Ekvador'daki Pichincha ve Peru'daki Junin ile Ayacucho zaferlerine de zemin hazırladı.

Boyaca Savaşı Müzesi sorumlusu Oscar Martinez, AA muhabirine yaptığı açıklamada, köprünün yalnızca bağımsızlığın sembolü değil, aynı zamanda özgürlüğe giden yolda bir mihenk taşı olduğunu söyledi.

Martinez, "Her yıl binlerce kişi tarafından ziyaret edilen Boyaca Köprüsü ve çevresi, turizme önemli katkı sağlıyor." dedi.