Dedesinin babası, dedesi ve babası marangozluk ve ahşap oymacılığıyla uğraşan Özeflanili, ortaokulu bitirdikten sonra babasının yanında çalışmaya başladı. Daha sonra dedesiyle birlikte şu anki evlerinin yerinde bulunan eski evlerinin bodrum katında oymacılık yapmaya başlayan Özeflanili, mesleği ilerletti.

Eski evlerinin yıkılmasının ardından bir atölye açan Özeflanili, uzun yıllar oymacılık yaptı. 2008 yılında rahatsızlığı nedeniyle atölyeyi kapatarak mesleği bırakan Özeflanili, Kovid-19 salgını döneminde dede mesleği bitmesin diye evlerinin 10 metrekare büyüklüğündeki kilerinde yeniden oymacılığa başladı.

Özeflanili, AA muhabirine ortaokuldan mezun olduktan sonra babasının yanında marangozluğa başladığını söyledi.

Daha sonra dedesinin yanında marangozluk ve oymacılık yapmaya devam ettiğini anlatan Özeflanili, "O gün bugündür bu mesleği sürdürüyorum. Bu meslek bize dedemin babasından kalma. O marangozmuş, sonra dedem marangozdu, babam marangoz. Ben de önce marangoz sonra oymacılık yaparak mesleğimi sürdürüyorum. Dedemle beraber bir müddet çalıştık. Dedem ihtiyarlayınca 'Ben fazla büyük işler yapamam sen devam et' dedi. Tek başıma yapmaya başladım. Eski evimiz yıkılmak üzereydi, evi yıkıp Kuzeykent'teki sanayi çarşısında büyük bir atölye açtık." dedi.

Camilere çeşitli oyma işleri yapmaya başladıklarını ifade eden Özeflanili, "Minber, vaaz kürsüsü, müezzin mahfili, kapı gibi işler yapıyordum. Türkiye'nin birçok yerinde yaptığım eserler var. Adana, Adıyaman, Kayseri, Ankara, Rize ve Kastamonu'da eserlerim vardı." diye konuştu.

Yarım bıraktığı tablo mesleğe yeniden başlattı

Sağlık sorunları nedeniyle 2008 yılında mesleği bırakmak zorunda kaldığını aktaran Özeflanili, "Mesleği bırakmak üzereyken fotoğrafçı arkadaşlarım 'bir oyma levha yap da fotoğrafını çekelim' dedi. Ben onun yarısını yaptım devamını getiremedim. Malzemelerimi toplayıp yarım levhayla köydeki eve götürdüm. Pandemi döneminde köye gittiğimde yarım levhayı gördüm. Bunu tamamlayıp eve asayım dedim. Evde kiler olarak kullandığımız bir yer vardı. Takımları oraya koyup, levhayla birlikte çalışmaya yeniden başladım. O gün bugündür kiler olarak kullandığım yerde devam ediyorum." ifadesini kullandı.

"Bu mesleğin manevi tarafı da olduğu için bırakma şansım yok"

Mesleğin manevi yönü olduğunu dile getiren Özeflanili, şunları kaydetti:

"Dedemin babası marangoz, dedem, babam ve ben de 4. kuşak olarak 100 yıla yakındır bu mesleği devam ettiriyoruz. Bu mesleğin manevi tarafı da olduğu için bırakma şansım yok, ölene kadar bu mesleği sürdüreceğim. Şu anda da ayetikerime olan ahşap oyma tablolar yapıyorum. Dört kuşaktır yaptığımız bu meslek bitmesin diye evimde kiler olarak kullandığımız 10 metrekare bir alanda ömrümün sonuna kadar bu işi yapmayı düşünüyorum. Tabloların bazen internet, bazen de eş dost aracılığıyla satışını yapıyorum."