Londra merkezli araştırma kuruluşu LAGO Collective'in yayımladığı güncel verilere göre, Afrika'dan yapılan Schengen vize başvurularının üçte birinden fazlası reddedildi.

Bu, yaklaşık 2,9 milyon başvurunun 950 binden fazlasının kabul edilmediği anlamına geliyor. Kıtada ortalama her 100 başvurudan 32,7'si reddediliyor.

Bir başvurunun yaklaşık 90 dolar olduğunu düşünürsek, Afrika yalnızca bir yılda reddedilen Schengen vizelerine 67,5 milyon dolar harcıyor. Bu rakam, Afrika kıtasında yaklaşık 264 bin kişiyi bir yıl boyunca beslenme açısından doyurmaya yetiyor.

Listenin en üst sıralarında yüzde 46,8 ret oranıyla Senegal ve Mali bulunuyor. Nijerya yüzde 45,9 ile hemen arkalarında yer alıyor.

Gana, Sudan, Fildişi Sahili, Gine ve Burkina Faso gibi ülkeler de benzer oranlarla listenin üst sıralarında.

Afrikalıların Schengen alanına ulaşması, her geçen yıl daha da zorlaşıyor. Uzmanlar bu durumu, küresel hareketlilikteki eşitsizliğin bariz göstergesi olarak değerlendiriyor.

"Avrupa, Afrika ile işbirliğine ihtiyaç duyuyor"

Afrika'da ekonomik fırsatlar ve sağlıklı yaşamlar için mücadele eden ONE Campaign adlı grubun küresel politikalardan sorumlu yöneticisi David McNair, AA muhabirine, bu durumu değerlendirdi.

McNair, "Afrika ülkelerinden başvuru yapanlar çoğunlukla reddediliyor. Başvurduklarında ücret ödemek zorundalar ve reddedildiklerinde bu ücretler iade edilmiyor." dedi.

Avrupa'nın Afrika kıtasına birçok alanda ihtiyacı olduğunu vurgulayan McNair, "Bence zorluk şu ki, insanları sorunları çözmek için bir araya getirmek istiyorsanız seyahat edebilmeleri gerekiyor." diye konuştu.

McNair, vize ücretlerinin olumsuz sonuçlarda geri ödemesiz olduğuna dikkati çekerek, şunları söyledi:

"Vizelerin alınması için geçen süre, seyahat rezervasyonlarıyla ilgili sorunlar, iptal edilmek zorunda kalınan ve çoğu zaman iade edilmeyen otel rezervasyonları söz konusu olduğunda da ek maliyetler ortaya çıkıyor ve konuştuğumuz pek çok insan bunun bir haysiyet meselesi olduğunu, kendilerine saygı gösterilmesi ve sürecin daha saygılı olması gerektiğini düşünüyor."

Sanatçıların ve müzisyenlerin stadyumlarda konser verecekken vizeleri reddedildiği için işlerini yapamadıkları birçok örnek olduğunu aktaran McNair, "Vize masrafları söz konusu olduğunda, ne zaman bir masraf çıksa, ne zaman bir vize başvurusu yapılsa, vize verilmediği için paranın en azından bir kısmının iade edilmesi gerekir. Bu sadece insanların başvuruda bulunurken hissettikleri saygı eksikliğini ve bu konuda onları en çok kızdıran şeyi giderebilecek pratik bir şeydir." değerlendirmesinde bulundu.

McNair, anket verilerine göre birçok Afrika ülkesinin doğuya daha olumlu baktığını belirterek, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Çünkü Çin ve diğer ülkelerin altyapı yatırımları konusunda yaptıklarının etkisini görüyorlar ve Avrupa ile Kuzey Amerika'ya daha az olumlu bakıyorlar. Tüm konsept, Avrupa'da Afrika'nın yardıma muhtaç olduğu, Avrupalıların zengin olduğu ve para aktarması gereken bir yardım programı olduğu algısı üzerine kuruluydu. Argüman ise aslında Avrupa'nın rekabet gücü elde etmek istediği her şey için yaşlanan nüfusun yarattığı demografik sorunlar için iklim krizi için tüm bunlar için Afrika ile işbirliğine ihtiyaç duymasıydı."

"Saygısızlık ve haysiyetsizlik hissi yaşayan milyonlarca insan var"

Afrika Birliği Büyükelçisi tarafından yazılmış bir makaleden bahseden McNair, "Makalede vize sisteminden, bürokrasiden, reddedilmelerden ve bunun başvurduğunuz yer hakkında hissettikleriniz üzerindeki duygusal etkisinden bahsediyordu. Ve bence bu deneyim her yıl milyonlarca kez katlanıyor. Sonuç olarak Avrupa'ya seyahat etmeye çalışırken bu tür bir saygısızlık ve haysiyetsizlik hissi yaşayan milyonlarca insan var." şeklinde konuştu.

McNair, vize başvurularının bireysel olarak değerlendirildiğini ancak asıl olanın genel algıyı değiştirmek olduğunu belirterek, şunları kaydetti:

"Bence sormamız gereken soru, bunu bir tür sistemik düzeye taşıyarak, Avrupa'nın yurt dışındaki algısı, ilişkileri ve yumuşak gücü üzerindeki genel etkileri nelerdir? Bu sistemleri ele alırken, tasarlarken ve yetkililerin karar verirken kullandıkları kriterleri belirlerken bunu da göz önünde bulundurmalıyız çünkü eğer bunu yapmazsak, bu kararlar bir anlamda izole şekilde alınır ve Avrupa'nın küresel olarak algılanma biçimi söz konusu olduğunda Avrupa ve Afrika vatandaşları için bu olumsuz yayılma etkileri çok gerçek şekilde ortaya çıkar."