Mersin'de 1941 yılında dünyaya gelen Filiz Gürel, sınıf öğretmenliği yaparken bir yandan resim sanatıyla ilgilendi. Gürel, 23 yaşından bu yana sürdürdüğü resim çalışmalarına, yaklaşık 8 yıldır yaşadığı huzurevinde de devam ediyor.

Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı Etiler Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi'nde yaşayan Gürel, burada kendisi için açılan atölyede üretimini sürdürüyor.

Eserleri yurt içinde birçok kişisel sergide, yurt dışında da karma sergilerde sanatseverlerle buluşan Gürel'in yeni hedefi, küçük masa tablolarından oluşan sergi açmak.

Sanatı hayata bağlıyor

AA muhabirine konuşan Filiz Gürel, resimlerinde çoğunlukla doğadan ve hayal gücünden ilham aldığını söyledi.

Öğretmenlik mesleğini çok sevdiğini, resim yapmanın da kendisini hayata bağladığını ifade eden Gürel, "Bir daha dünyaya gelsem yine öğretmen olurum. Bakın, 'Ressam olurum.' demiyorum. Çünkü öğretmen olursanız, her şey oluyorsunuz. Çocuklara resmi öğretirken, beraber yapardık. Sınıfa girdiğim zaman hayatı yaşardım ve onlara da yaşatırdım." ifadelerini kullandı.

Gürel, "Zamanında her şeyi bol bol yaşadım. Büyük evlerde oturdum, hep derim ki 'Benim bir odam olsun, orada yaşarım.' Rahmetli annem çok titizdi, evi onun dünyasıydı. Ben o evde misafir gibiydim. Dedim ki 'Ben annem gibi olmam.' Koltuklarım olsun, bilmem neyim olsun, hiç böyle bir şey hissetmedim. Bütün bunları gördüm ve bunların insana mutluluk getirmediğinin farkındayım. Nereye giderseniz, kendinizi götürüyorsunuz. Şimdi bir odada yaşıyorum ama ben varım, mutluyum." şeklinde konuştu.

Yaklaşık 7 yıl Mersin'in Silifke ilçesinde yaşadıktan sonra İstanbul'daki huzurevine yerleştiğini dile getiren Gürel, 70 yaşında Silifke'ye taşınmadan önce Etiler'de önünden geçtiği huzurevini dolaştığını, çok beğendiği için buraya başvurduğunu anlattı.

Bakanlığa bağlı profesyonel ressam olarak çalışmalarını sürdürdüğünü belirten Gürel, "Huzurevinde bir atölye açtılar. Burada resim yapmaya devam ettim. Resimden hiç kopmadım. Çok fazla yurt içi ve yurt dışı sergim var. Huzurevinde yaşarken Polonya'da karma sergide eserlerim yer aldı. Yurt içinde de kişisel sergilerim oldu. En son Nişantaşı'nda sergi açtım." dedi.

Yeni sergi çalışması

Huzurevindeki atölyesinde yaptığı çalışmaları aktaran Gürel, şunları kaydetti:

"Burada resim yapmaya devam ederken 'Aferin bana.' diyorum, kendime olan güvenimi tazeliyorum. Yani başkası için, 'Ne derler?' diye yaşamıyorum. Sanat herkesin yapabileceği bir şey değil. Atölyede bazen kapı açık oluyor, diğer sakinlere 'Buyurun, gelin, bakın.' diyorum. Bazen sıkıldığım zaman gece bile atölyeye iniyorum, resim yapıyorum. İki arkadaş atölyede çalışıyoruz. O profesyonel değil ama yetenekli, çok güzel resim yapıyor. Atölye çalışması çok zevkli, keyifli."

Filiz Gürel, yeni sergi çalışmasına ilişkin de şunları söyledi:

"İnsanların bazıları takıntılarından dolayı duvarlara resim asamıyor. Ben de böyle insanlar için, masalarına koyabilecekleri küçük resimler yaptım. Bunları sergilemeyi çok istiyorum. Daha önce bir yakınıma tablo hediye ettim, duvarına asmamıştı. Çocukları dedi ki 'O duvara asla bir şey asamıyor, saat bile asmıyor.' Bunun üzerine böyle insanlar için masa tabloları düşünüp yaptım. Şu an istediğim şey, sağlığım yerinde olsun ve bu minik tablolarıma sergi açabileyim."