Дивите коњи, симбол на слободата, слободно галопираат на планината Ерџијес
- Поради тешкотиите околу грижата за нив, коњите ѝ беа препуштени на планината и оставени сами да се грижат за себе, а на крајот станале целосно диви.

КАЈСЕРИ
- Ерѓун ХАКТАНИЈАН
Дивите коњи слободно галопираат по падините на Ерџијес, највисока планина во Централна Анадолија, станувајќи едно со природата.
Со напредокот на технологијата селаните, кои живеат околу планината Ерџијес, повеќе немаат потреба од коњите што во минатото им беа од најголема помош.
Поради тешкотиите околу грижата за нив, коњите ѝ беа препуштени на планината и оставени сами да се грижат за себе, а на крајот станале целосно диви.
Откако почнале да живеат на стрмните падини на планината Ерџијес, дивите коњи формирале крдари и слободно шетаат од планина до планина.
Десетици диви коњи галопираат во групи по стрмните падини, придружувани од ждребињата.
Дивите коњи, познати како симбол на слободата, најдоа живеалиште на висорамнините и пасиштата на планината Ерџијес, која има надморска височина од околу 2.500 метри. Одвреме-навреме коњите се соочуваат со тешкотии поради намалувањето на водните ресурси како резултат на сушите.
- „Пред 2.000 година тука имаше повеќе од 500 диви коњи“
Мухамед Кочак, претседател на Здружението за диви коњи и заштита на природата на висорамнината Ерџијес Сариѓол, за новинарот на Агенција Анадолу (AA) изјави дека здружението е основано во 2021 година за заштита на дивите коњи.
Објаснувајќи дека многу работеле за дивите коњи, Кочак рече: „Имаме повеќе од 70 диви коњи околу Сариѓол. Сариѓол се исуши. Изградивме бунар за вода, од кој нашите коњи и овци може да пијат вода.“
Кочак, нагласувајќи ја важноста на коњите за Ерџијес, продолжи:
„Коњите се наша традиција. Нашето село е дел од Селчуклу. Отсекогаш во Сариѓол имало коњи. Во Сариѓол имаше крдари коњи. Се бориме за нивниот опстанок. Нашата борба продолжува, лето и зима. Градоначалникот на Инџесу, Мустафа Илмек, помогна во напорите за водоснабдување. Гувернерството Кајсери, исто така, ја поддржува заштитата на дивечот од лов. Дивите коњи се симбол на висорамнината Сариѓол. Пред 2000 година тука имало повеќе од 500 диви коњи. Насекаде имало вакви коњи. Ние крдарите коњи ги нарекуваме о’рек. Велевме: ‘Талкаат наоколу како о’рек.' Сега се обидуваме да ги заштитиме и зачуваме коњите за да не изумрат.“