Merkez Antakya ilçesindeki 600 Evler Sitesi'nde 3'üncü kattaki evlerinde depreme yakalanan Ahmet, kardeşi ve annesinin sağ kurtulduğu enkazda babasını kaybetti.

Ahmet, kendisini henüz 8 yaşındayken spora yönlendiren babasının, milli sporcu olması ve ardından da ulusal ve uluslararası şampiyonalarda kürsüye çıkması isteğini yerine getirebilmek için çalışmalarını aralıksız sürdürdü.

Tekvando İl Temsiclici Hasan Erişik ve milli takım antrenörü Abdullatif Kıcım eşliğinde turnuvalara hazırlanan Ahmet, bu yıl babasının hayalini gerçekleştirdi.

Ahmet, milli takım formasıyla Romanya'nın başkenti Bükreş'te ekimde düzenlenen Romanya Açık Tekvando Turnuvası'nda üçüncülük elde ederek bronz madalyanın sahibi oldu.

"Babam başaracağıma her zaman inandı"

Antakya TOBB Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencisi, milli tekvandocu Ahmet Doğru, AA muhabirine, tüm başarısının arkasında önce babasının ardından da antrenörlerinin olduğunu söyledi.

Yaklaşık 5 yıldır tekvandoyla ilgilendiğini anlatan Doğru, şöyle devam etti:

"Depremden önce sitede oturuyorduk, oradaki arkadaşlarım tekvandoya gidiyordu, babam da beni kulübe yazdırdı. Hasan hocamla başladık ve hala devam ediyorum. Tekvando gerçekten hayatımın bir parçası oldu. Bu spora başladığımda babam beni her gün yaz kış, soğuk sıcak demeden antrenmanlara götürüyordu. Babam başaracağıma her zaman inandı, ben de onun inancını boşa çıkarmamak için çok çalıştım, azmettim. Depremde babamı kaybettim ama bu sporu bırakmadan onu cennette gururlandırmak için daha çok çalışıyorum, inşallah başaracağım."

Ahmet, haftanın 6 günü salonda çalıştığını dile getirdi.

İlk uluslararası derecesini geçen ay aldığını belirten Ahmet, "Geçen ay 3 maç yaparak milli sporcu oldum, babamın ilk isteğini gerçekleştirdim. İnşallah daha çok çalışıp, inanıp dünya, Avrupa dereceleri yapıp ailemi gururlandıracağıma inanıyorum." diye konuştu.

"Babası her antrenmanına, müsabakasına gelirdi"

Antrenör Abdullatif Kıcım ise Ahmet'in il bazında sayısız başarısı ve madalyasının bulunduğunu ifade etti.

Ahmet'in Türkiye derecelerinin de olduğunu anlatan Kıcım, şunları kaydetti:

"Ahmet çocukluğundan beri çok hevesli bir sporcu. Rahmetli babası her antrenmanına, müsabakasına, işi ne olursa olsun bırakır oğlunun yanına gelirdi. En büyük arzusu da Ahmet'i kürsüde görmekti."