Раселените жители на Газа секојдневно се борат за опстанок во импровизиран град од шатори
- Палестинците во кампот го обвинуваат Израел дека го блокира внесувањето на доволна хуманитарна помош во регионот, со што се влошува кризата и има недостиг на чиста вода, храна и соодветно засолниште.
СКОПЈЕ (АА) - Стотици палестински семејства, раселени поради израелските напади врз Појасот Газа, се соочуваат со секојдневна борба за опстанок во еден од најголемите шаторски кампови во Деир ал-Балах, при што жителите пријавуваат сериозен недостиг на средства за задоволување на основните потреби и ширење на болести, јавува Анадолу.
Палестинците во кампот го обвинуваат Израел дека го блокира внесувањето на доволна хуманитарна помош во регионот, со што се влошува кризата и има недостиг на чиста вода, храна и соодветно засолниште.
„Имаме мали деца - сите се болни. Немаме што да облечеме, со што да се покриеме, на што да спиеме“, рече Ранда Заид ал-Масри, жителка која била принудена да избега од својот дом во Беит Ханун во северна Газа за време на нападите на израелските војници.
„Толку многу страдаме. Немаме помош, ништо. Не знам што да правам.“
Друго раселено лице, Ајман Вешах, опиша како живеел во урнатини со својот брат. „Сè е уништено. Нема начин да се живее, нема живот, ништо“, рече тој.
Вешах изрази страв од движење поради континуираното гранатирање.
„Патот е затворен и се плашиме да одиме некаде... велат кога луѓето се обидуваат да се движат, двајца или тројца гинат по патот. Па како можеме да одиме?“
Тој се жалеше на целосната загуба на својот имот и дом.
„Ги погледнав уништените куќи - нема што да се поправи, воопшто ништо не остана. Немам ништо: ни ќебиња, ни облека, ни храна, ни пијалак. Што да правам? Каде да одам?“
„Овој шатор - искрено, дури ни добиток не може да живее во него. Се молам: ми треба шатор и ми требаат пари за да можам да одам. Тоа е она што го сакам - место во ридовите Заатра, во кампот; сакам да одам таму“, додаде тој.
Муруват Неџан, друг жител на кампот, објасни дека многу семејства не можат да се вратат во своите домови на север, кои се целосно уништени.
„Не се вративме во Газа бидејќи целата област таму е уништена“, рече Неџан.
„Тоа место стана воена зона, па затоа не се вративме. Таму нема вода, нема живот“, додаде таа.
Неџан изјави дека и покрај тешките услови во кампот Деир ал-Балах, тоа е побезбедна алтернатива од север.
„Излеговме под оган. Отидов да земам неколку работи источно од областа Барака, под оган, со беспилотни летала над нас. Кога пристигнавме, многу од куќите веќе беа уништени. Имаше истрели, а голем дел од областа беше разурнат.“
Таа извести дека во кампот моментално се сместени приближно 500 семејства, од кои малкумина имаат каде на друго место да одат. „Останатите останаа тука затоа што нема куќи, нема живот, ништо и нема основни ресурси за живеење на друго место. Многу се плашиме од звуците на војната и гранатирањето.“
Хуманитарната криза следува по нападите што Израел ги започна врз Појасот Газа во октомври 2023 година. Тековниот конфликт го претвори во урнатини поголемиот дел од територијата, која има население од 2,3 милиони жители и е под блокада од 2006 година.
Според палестинските власти, во воената офанзива на Израел од октомври 2023 година се убиени над 68.500 луѓе, а повредени се повеќе од 170.300 други.
Договорот за прекин на огнот, кој стапи на сила на 10 октомври, вклучува ослободување на израелските заложници во замена за речиси 2.000 палестински затвореници. Планот, исто така, предвидува обнова на Газа и воспоставување нов управувачки механизам без Хамас.
На веб страницата на Anadolu Agency (AA) објавена е само дел од содржината на вестите од Системот на проток на вести (HAS). За целосната содржина на вестите ве молиме контактирајте нè за претплата.
