Фото: Mahmut Feysal/AA
ИДЛИБ (AA) – АХМЕТ КАРААХМЕТ / МЕХМЕТ БУРАК КАРАЏАОГЛУ -
Дванаесетгодишниот Зекерија Мухамед, кој го загуби својот татко во нападот на режимот на Башар ал Асад во Сирија и двајцата браќа поради дијабетес, го напушти училиштето за да работи во работилница за железо со цел да може дома да носи леб.
Стотици илјади деца во Идлиб, Сирија, се борат со проблеми како што се сиромаштија, проблеми со безбедноста и засолнување, како и недостиг на можности за образование предизвикани од граѓанската војна која се наоѓа во својата 11-та година.
Зекерија Мухамед, кој мораше да работи на млади години, во изјавата за Агенција Анадолија (АА) рече дека поголемиот дел од денот го поминува работејќи во работилницата за железо.
Мухамед истакна дека по нападите на режимот на Асад, мигрирале од селото Хан Туман на југозапад од Алепо и се засолниле во камп во областа Дана на северот од Идлиб.
Малиот Мухамед, кој живее со својата баба и 10-годишниот брат, истакна: „Татко ми, кој беше возач, почина во воздушен напад на режимот на Асад. Двајцата мои браќа починаа од дијабетес.“
Наведувајќи дека немаат никакви информации за неговата мајка, Мухамед рече: „Морав да го напуштам училиштето и да работам за да заработам за мојот брат и мојата баба.“
„Поголемиот дел од денот го минувам во работилницата за железо. На крајот на денот ја чистам работилницата и опремата. Целата опрема ја ставам на свое место“, рече Мухамед.
Со парите што ги заработува на работа, Мухамед, пред да стигне во шаторот каде што живее, ги купува потребите за дома што му ги кажала баба му.
Наведувајќи дека одвреме-навреме му помагаат вујко му и тетка му, Мухамед рече: „Многу се скапи условите за живот, тешко е за преживување. Многу ми недостига мајка ми. Би сакала да е со мене. Би сакал да можам да ја гледам секоја вечер кога се враќам во шаторот.“
Единствената желба на Мухамед е да бидат прекинати нападите на режимот на Асад и да се врати во своето село.
„Ми беше одземено правото на образование. Мојата работа е многу тешка. Но јас ќе инсистирам мојот помлад брат да го продолжи своето образование“, додаде Мухамед.
- Ситуацијата во зоната за деескалација во Идлиб -
Во моментов, популацијата на Идлиб со внатрешната миграција достигна 4 милиони луѓе. Од март 2015 година овој град се наоѓа под контрола на опозицијата. Идлиб е место кое е најмногу напаѓано од страна на режимот.
На состанокот во Астана од 4-5 мај 2017 година, Турција, Русија и Иран се договорија за четири деескалациски зони во Идлиб и соседните покраини (Латакија, Хама и Алепо).
Но, режимот и странските терористички групи поддржани од Иран, со воздушна поддршка на Русија ја зазедоа контролата врз овие деескалациски зони, со исклучок на Идлиб.
Стотици илјади цивили кои избегаа од нападите, мигрираа кон местата близу границата со Турција.
Исто така, нападите продолжија извесно време и по Договорот од Сочи постигнат на 17 септември 2018 година од страна на Русија и Турција.
Бројот на мигранти што избегаа од местата на кои се спроведуваат интензивни напади кон релативно побезбедни места во близина на границата со Турција и во областите ослободени од операциите „Маслинова гранка“ и „Штитот на Еуфрат“, за една година достигна 2 милиони.
