Ülkelerindeki çatışma ya da zorlu yaşam koşullarından kaçarak Endonezya’ya gelen Müslüman göçmenler, ramazanda yeterli yardım yapılmaması nedeniyle bu ayı güçlükle geçiriyor.

Başkent Cakarta’nın batı bölgesinde yer alan göç idaresi önünde, Somali, Sudan ve Afganistan gibi ülkelerden gelen göçmenler, aileleriyle kaldıkları derme çatma çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor.

Yeterli yardımın ulaşmaması nedeniyle oruç ibadetlerini yerine getirmekte güçlük çeken Müslüman göçmenler, özellikle de ramazan ayı ve Ramazan Bayramı’nda temel insani ihtiyaçlarının karşılanması için yardım bekliyor.

❮❯

Endonezya'da göçmenler ramazanı zorlu şartlarda geçiriyor

Ülkelerindeki çatışma ya da zorlu yaşam koşullarından kaçarak Endonezya’ya gelen Müslüman göçmenler, ramazanda yeterli yardım yapılmaması nedeniyle bu ayı güçlükle geçiriyor. Başkent Cakarta’nın batı bölgesinde yer alan göç idaresi önünde, Somali, Sudan ve Afganistan gibi ülkelerden gelen göçmenler, aileleriyle kaldıkları derme çatma çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor.

Somali’den Endonezya’ya gelen 34 yaşındaki Abdülkadir Boor Ahmed, ''Üç çocuğum ve eşimle Somali'deki zorluklardan kaçarak yeni yaşam kurabilme hayaliyle Endonezya’ya sığındık. Bir yıldan fazladır buradayız. Güvenliğimiz var ama geçim konusunda büyük sorunlar yaşıyoruz." dedi.

Sadece üstü kapalı basit çadırlarda kaldıkları için yağmur yağdığında çok zorluk çektiklerini anlatan Ahmed, pek çok kez çadırlarının altında veya etrafında yılan bulduklarını ve bu durumdan özellikle de çocukları için endişelendiklerini ifade etti.

"Bu ramazan ayında çok az yardım alıyoruz"

Kaldıkları bölgede yaklaşık 250 göçmen olduğu bilgisini paylaşan Ahmed, "Buradaki göçmenlerin çoğu maddi zorluklara rağmen oruçlarını tutmaya çalışıyor. Bu ramazan ayında çok az yardım alıyoruz. Bazı hayırseverlerin getirdiği yardımlar da hepimize yetmeyebiliyor. Yeterli beslenememe ve yaşadığımız zorluklar içerisinde ramazan ayını çadır ve cami arasında geçiriyoruz." ifadelerini kullandı.

21 yaşındaki Afgan Bereket Ali Zahidi de ''Daha iyi bir yaşam umuduyla Afganistan’dan Pakistan'a geçtik. Ama orada da bombalı saldırılar ve diğer yaşadığımız zorluklardan dolayı Afganistan’a geri döndük. Bir süre sonra annem, babam ve kardeşimle Endonezya’ya sığındık.'' diye konuştu.

Göçmen ofisinin karşısında aynı çadırın altında çok sayıda aileyle yaşadıklarını ifade eden Zahidi, "Yaklaşık 4 yıldır buradayız. Bu süre içinde birikimimiz kalmadı. Çalışma ya da eğitim hakkımız yok. Kaldığımız yerde de bazen yılan veya çeşitli haşereler çıkmasının yanı sıra geceleri de kendimizi güvende hissetmiyoruz.'' dedi.