САРАЕВО (АА) — Семејствата во Сараево што ги загубија своите најблиски од снајперски оган за време на војната во Босна и Херцеговина (БиХ) од 1992 до 1995 година го повторија својот повик за правда, јавува Анадолу.

Со години преживеаните бараа истрага за наводната вмешаност на богати Италијанци кои им помагале на српските сили во масовните убиства, што беше нагласено во меѓународните медиуми во 1995 година под наслов „Снајперски сафари во Сараево“, но не беше преземена никаква формална акција сè додека Обвинителството во Милано не отвори случај претходно овој месец. За многу семејства овој потег ја обнови долго закопаната надеж.

Обвинителите во Милано започнаа истрага за Италијанци кои наводно им плаќале на припадниците на војската на босанските Срби за патувања во Сараево, со цел да убиваат луѓе за време на речиси четиригодишната опсада на градот од 1992 до 1995 година, пренасочувајќи го вниманието кон едно од најтемните поглавја од војната, кое беше обележано со немилосрдно гранатирање и систематски снајперски напади.

Повеќе од 11.500 цивили, вклучително и над 1.600 деца, беа убиени помеѓу 1992 и 1995 година, жителите ризикуваа смрт со секое преминување на улица или дури и преминување на праговите.

- Семејствата бараат одговорност -

Фатима Поповац, чиј шестгодишен син Аднан беше убиен од снајперски оган, рече дека поминала децении барајќи одговори. „Не можам да разберам како некој може да убие дете за забава“, изјави таа за Анадолу.

Таа нагласи дека и стрелците и оние што им го овозможиле тоа мора да бидат повикани на одговорност. „Каква штета можело шестгодишно дете да му нанесе некому?“, рече таа.

Поповац рече дека сè уште се бори да го разбере начинот на размислување за убиствата. „Не можам ни да замислам дека оние што ги извршиле би можеле да бидат во човечка форма. Би сакала да го видам тоа чудовиште - како изгледаат, на што личат. Дали воопшто имаат човечност?“, рече таа.

Таа говореше за својот живот и покрај тагата и рече дека се надева дека вистината и одговорноста конечно ќе излезат на виделина. „Не можам никому да му посакам зло, дури ни на лицето што го уби моето дете“, рече таа. „Со божја волја, мојот син ќе ме чека во рајот.“

Повиците за правда ги повтори и Џемил Хоџиќ, основач на проектот „Снајперска алеја“, кој ги документира воените злосторства. Неговиот 16-годишен брат Амел бил убиен за време на опсадата на Сараево. Хоџиќ тврди дека вклучените во убиствата повеќе не треба да се нарекуваат „туристи“, нагласувајќи дека соодветни термини се „убијци“ и „терористи“.

Тој, исто така, рече дека во операциите биле вклучени мрежи поддржани од државата, посочувајќи на наводната поддршка од српските безбедносни структури во тоа време. „Додека сум жив, ќе се борам за вистината“, рече тој. „И нема да престанам. Тие нема да спијат удобно.“

Новопојавените снимки во 2021 година на кои се гледаат снајперисти како таргетираат цивили, дополнително ги разгореа болните спомени кај жителите на Сараево, нагласувајќи ја трајната траума од опсадата.

За преживеаните, истрагата во Милано претставува прв значаен чекор во последниве децении кон откривање на целиот обем на активностите снајпер за најмување.