Resmi Gazete'de yer alan karara göre, Konya'da yaşayan İsmail E, 15 Mayıs 2022'de Fadime B. ile kira sözleşmesi imzaladı. Ayrıca ev sahibi ile kiracı arasında bir gün sonra taşınmazın 15 Mayıs 2023'te tahliye edileceğine dair tahliye taahhütnamesi imzalandı.

İsmail E, sürenin dolmasına rağmen kiracı evi boşaltmayınca 17 Mayıs 2023'te tahliye talepli icra takibi başlattı. Kiracı Fadime B'nin itiraz etmesi üzerine, itirazın iptali talebiyle Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde dava açıldı.

Mahkemeye sunduğu savunmasında kira sözleşmesi düzenlenirken taahhütnameyi zor ve baskı altında imzaladığını öne süren Fadime B, kira sözleşmesi düzenlendikten sonra önüne konulması durumunda taahhütnameyi imzalamayacağını belirtti.

Dosyada kiracıyı haklı bulan Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesi, davanın reddine kesin olarak karar verdi.

Kira sözleşmesinin başlangıç tarihinin 15 Mayıs 2022, tahliye taahhütnamesinin düzenlenme tarihinin ise 16 Mayıs 2022 olduğuna işaret edilen mahkemenin kararında davacı tarafın iki evrakın ayrı günlerde imzalandığı iddiasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı belirtildi.

Kararda, tahliye taahhütnamesinin, kira sözleşmesinin düzenlenmesi amacıyla baskı altında imzalandığı kanaatine varıldığı ifade edildi.

İspat yükü kiracıda

Adalet Bakanlığı, yerel mahkeme kararının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma isteminde bulundu ve kararı temyiz etti.

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, kanun yararına temyiz istemini yerinde bularak sonuca etkili olmamak üzere yerel mahkemenin kararını bozdu.

Kira sözleşmesi ile tahliye taahhütnamesi arasında bir günlük sürenin olduğuna işaret edilen Dairenin kararında, şu ifadeler yer aldı:

"Kural olarak kira ilişkisi kurulduktan sonra alınan taahhütnamenin kiracının serbest iradesinin ürünü olduğu kabul edilmelidir. Somut olayda tahliye taahhütnamesi, 16 Mayıs 2022'de düzenlenmiş olup düzenleme tarihi itibarıyla kiracılık ilişkisi mevcuttur. Davalı, tanzim tarihinin belgeye sonradan yazıldığını ve gerçeği yansıtmadığını ileri sürmüş ise de bu iddiasını aynı ispat gücünü haiz başka bir belgeyle kanıtlamakla yükümlü olan davalı, bu yönde bir delil sunmamıştır. Mahkemece belirtilen bu yönler nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olduğundan, Adalet Bakanlığının bu yöne ilişkin kanun yararına temyiz talebinin kabulü gerekir."