Göçebeliği terk eden son Türk boyu

Varsak Türkmenleri, Kayseri'nin Yahyalı ilçesinde göçmen geleneklerini yaşatarak hayatlarını sürdürüyor.***

KAYSERİ - Tevfik Işık

Son göçmen Türk boyu:Varsaklar

Göçebeliği terk eden son Türk boyu Varsaklar

Anadolu'ya 13. yüzyılda gelen Türk boylarından olan, Yahyalı ilçesinin yüksek kesimlerinde Kapuzbaşı Şelalesi'nin bulunduğu bölgede yaşayan Varsak Türkmenleri, Avlağa, Balcıçakır, Büyükçakır, Çubukharmanı, Delialiuşağı, Yeşilköy, Ulupınar ve Kapuzbaşı köylerinde yaşamlarını devam ettiriyor.
Ulaşımın zor olduğu dağlık bölgede hayat mücadelesi veren Varsaklar, 21. yüzyılda kısa süre öncesine kadar kent hayatından uzak, teknolojiden kopuk ve içine kapanık yaşam tarzlarıyla dikkati çekiyor. 1980'lerden sonra yol ve elektrikle tanışan Varsaklar, bu zamana kadar sürdürdükleri göçmen hayat tarzının ardından kent hayatına uyum sağlamaya başladı.

Düğün geleneklerini yaşatıyorlar
Varsak köylerinin sakinleri, düğün geleneklerini yaşatmaya çalışıyor, düğün ve cenazelerde geleneksel yemekler pişiriyor, unlarını kendileri öğütüp ekmeklerini kendileri yapıyor ancak artık her evde beyaz eşya, televizyon ve uydu antenleri görmek mümkün.
Delialiuşağı köyü sakinlerinden Mustafa Salık (82), AA muhabirine yaptığı açıklamada, bölgede tarım arazileri fazla olmadığı için genellikle hayvancılık yaptıklarını, koyun ve keçi besleyerek geçimlerini sağladıklarını belirtti.
Büyükçakır köyünün yaşlılarından Elif Arslan (90) ve Elif Dolap (75) da eskiden kıyafetlerini bile kendilerinin dokuduğunu ancak son dönemde hayatlarının çok değiştiğini ifade etti.
Ulaşım olmadığı için daha önce doktora bile gidemediklerini belirten Arslan ve Dolap, şunları söyledi:
''Eskiden kutnu, zıbın dediğimiz kıyafetler giyerdik, başımıza başlık takardık. Pamuğu eğirir çulfalık yapardık, sonra da elbise dikerdik. Hayvancılık yapar, tarlalarda çalışırdık. Şehirle irtibatımız yoktu. Şimdi hiçbir şey kalmadı. Bizim yaptıklarımızı şimdi traktör yapıyor. Eskiden yol yoktu, çok zorda kalmadıkça doktora bile gidemezdik. Sal yapıp hastaları ona koyup dağlardan aşıp ilçeye gidilirdi. Çoğu da yolda ölürdü. Şimdi, rahatlıkla doktora gidiyoruz. 50-60 yaşına kadar köyden hiç çıkmadık. Şimdi köy minibüsü var, istediğimiz zaman ilçeye gidiyoruz.''