آنکارا/ خبرگزاری آنادولو

انتخابات سال 2025 در کشورهای مختلف جهان، با پیروزی احزاب و چهره‌های سیاسی گوناگون، صحنه سیاست بین‌الملل را دستخوش تغییر کرد.

در این انتخابات‌ها، برخی رهبران توانستند قدرت خود را حفظ کنند و برخی دیگر برای نخستین‌بار به مناصب عالی سیاسی دست یافتند؛ امری که پیامدهای داخلی و فرامنطقه‌ای قابل توجهی به همراه داشت.

اتحاد احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال‌مسیحی (CDU/CSU) به رهبری فریدریش مرتس در انتخابات زودهنگام آلمان پیروز شد و پس از توافق ائتلافی با حزب سوسیال‌دموکرات (SPD)، مرتس به عنوان صدراعظم انتخاب شد. هم‌زمان، افزایش آرای حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) با کسب بیش از 20 درصد آرا، نگرانی‌هایی را در فضای سیاسی این کشور ایجاد کرد. در لهستان نیز کارول ناوروتسکی در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شد و به عنوان رئیس‌جمهور جدید این کشور انتخاب شد.

در پرتغال، ائتلاف راست‌گرای اتحاد دموکراتیک (AD) به رهبری لوئیس مونته‌نگرو توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را افزایش دهد و دولت را حفظ کند. در رومانی نیز نیکوشور دان، شهردار بخارست و نامزد مستقل نزدیک به جریان‌های اروپامحور، در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی رسید. در هلند، حزب دموکرات‌های 66 (D66) بیشترین آرا را به دست آورد و رهبر ائتلاف چپ، فرانس تیمرمانس، پس از شکست انتخاباتی از رهبری کناره‌گیری کرد.

حزب لیبرال به رهبری مارک کارنی در انتخابات زودهنگام کانادا، پیروز شد و اکثریت پارلمانی را به دست آورد. در این انتخابات، شیما آچان از حوزه «اوکویل وست» به عنوان نخستین نماینده ترک‌تبار وارد پارلمان کانادا شد. در آمریکا نیز زهران ممدانی، سیاستمدار مسلمان و عضو مجلس نمایندگان ایالتی در انتخابات شهرداری نیویورک پیروز شد و به عنوان نخستین شهردار مسلمان و جوان‌ترین شهردار این شهر در یک قرن اخیر، تاریخ‌ساز شد.

پس از شکست حزب لیبرال دموکرات (LDP) در انتخابات مجلس اعلا، تاکایچی سانائه به رهبری این حزب رسید و در رأی‌گیری پارلمانی به عنوان نخستین نخست‌وزیر زن تاریخ ژاپن انتخاب شد. در کره جنوبی نیز لی جه-میونگ، نامزد حزب دموکرات، در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شد و قدرت را از حزب محافظه‌کار قدرت مردم (PPP) گرفت. در سنگاپور، حزب حاکم اقدام مردم (PAP) بار دیگر اکثریت قاطع پارلمان را به دست آورد و موقعیت خود را تثبیت کرد.

رودریگو پاز، نامزد جریان میانه‌رو و عضو حزب دموکراسی مسیحی، در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری بولیوی پیروز شد و به بیش از 20 سال حاکمیت حزب چپ‌گرای جنبش به سوی سوسیالیسم (MAS) پایان داد. در اکوادور نیز دانیل نوبوآ، رئیس‌جمهور مستقر، با پیروزی در دور دوم انتخابات، دوره ریاست‌جمهوری خود را تمدید کرد. در ونزوئلا، ائتلاف حاکم موسوم به قطب میهن‌دوستان بزرگ (GPP) به رهبری نیکلاس مادورو، اکثریت کرسی‌های پارلمان را حفظ کرد.

قاره آفریقا نیز صحنه انتخابات در کشورهای مختلف این قاره شد. در گابن، بریس کلوتیر اولیگی انگوما پس از دوره انتقالی ناشی از کودتا، در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شد و ریاست دولت را بر عهده گرفت. در مقابل، در گینه بیسائو، پیش از اعلام رسمی نتایج انتخابات، ارتش کنترل قدرت را به دست گرفت و با معرفی دولت انتقالی، روند سیاسی کشور وارد مرحله‌ای ناپایدار شد.

- مردم جمهوری ترک قبرس شمالی رئیس‌جمهور جدید خود را انتخاب کردند

مردم جمهوری ترک قبرس شمالی در 19 اکتبر برای شرکت در دور نخست انتخابات ریاست‌جمهوری پای صندوق‌های رأی رفتند.

در این انتخابات که میزان مشارکت 64.87 درصد اعلام شد، توفان ارهومان، رئیس حزب جمهوری‌خواه ترک (CTP)، با کسب 62.76 درصد آرا به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید این کشور انتخاب شد. ارهومان در 20 اکتبر اعتبارنامه خود را دریافت کرد و پس از برگزاری مراسم تحویل در 24 اکتبر، به‌طور رسمی کار خود را آغاز کرد.

- برگزاری انتخابات عمومی در عراق

مردم عراق نیز 11 نوامبر برای شرکت در انتخابات عمومی به پای صندوق‌های رأی رفتند. بر اساس نتایج رسمی و نهایی، ائتلاف «سازندگی و توسعه» به رهبری نخست‌وزیر محمد شیاع السودانی در جایگاه نخست قرار گرفت.

در سطح ملی، حزب «تقدم» به رهبری محمد الحلبوسی، رئیس پیشین پارلمان، رتبه دوم را کسب کرد و ائتلاف «دولت قانون» به رهبری نوری المالکی، نخست‌وزیر پیشین عراق در جایگاه سوم قرار گرفت.

در اداره اقلیم کرد شمال عراق نیز حزب دموکرات کردستان (KDP) به‌عنوان حزب اول شناخته شد و جبهه ترکمن‌های عراق (ITC) موفق به کسب دو کرسی در پارلمان این کشور شد.