آنکارا/ خبرگزاری آناتولی

گروه بین المللی بحران (International Crisis Group) با انتشار گزارشی تحت عنوان «سوریه: مدیریت ویرانه‌های حلب» اعلام کرد که بخشی از این شهر که بر اثر جنگ داخلی ویران شده همچنان به صورت خرابه باقی مانده است.

در بخشی از این گزارش آمده است حلب که مهم ترین مرکز تجاری و تولیدی سوریه تا قبل از جنگ داخلی بود، پس از بمباران نیروهای روسی و رژیم و حملات نیروهای مسلح داخلی و خارجی حامی رژیم، جایگاه خود را از دست داد.

مرکز شهر که 6 سال پیش به تصرف رژیم درآمد، هنوز به روزهای پررونق قبل بازنگشته است. بسیاری از مردم هنوز به مناطقی از حلب که نیروهای رژیم و گروه‌های طرفدارش در آن زورگیری کرده، رشوه می‌گیرند، مغازه‌ها و خانه‌ها را غارت می‌کنند، برنگشته‌اند.

- فشار نیروهای رژیم و گروه‌های مسلح شرایط را برای بازگشت دشوار می‌کند

اگرچه حلب بیشترین تلفات جانی و مالی را به نسبت سایر شهرهای سوریه نداده است اما از نظر اهمیت یکی از مهم‌ترین شهرهای این کشور به شمار می‌رود.

حلب که قطب اقتصادی برای مناطق شمالی سوریه محسوب می‌شود؛ مرکز درمانی، آموزشی و تجاری برای ساکنان و شهرهای همجوار بود.

حلب اولین بار در سال 2012 با جنگ داخلی روبرو شد. نقاط مرکزی و غربی شهر را هواداران رژیم تشکیل داده و مخالفان در اطراف آن مستقر بودند. پس از مدتی زندگی در حلب بواسطه بمباران و محاصره رژیم، غیرممکن شد.

بسیاری از ساکنان حلب شهر را ترک کردند و به جایی در داخل یا خارج از کشور پناه بردند، اما شهر به معنای واقعی کلمه اواخر سال 2016 تحت کنترل کامل رژیم قرار گرفت.

اگرچه حلب تحت کنترل رژیم قرار گرفت، اما به روزهای پررونق سابق خود بازنگشت زیرا بخشی از حلب همچنان به صورت ویرانه‌ای باقی مانده است.

شرایط بازگشت به حلب که حتی آمار دقیق ویرانه‌های آن یا زمان بازسازی آنها مشخص نیست و درگیری بین ارتش رژیم و شبه نظامیان همچنان ادامه دارد، دشوار است.

اگرچه در ظاهر کنترل شهر در دست سربازان رژیم است، اما نقاطی وجود دارد که در اختیار شبه نظامیان خارج از کنترل آنها قرار دارد.

علاوه بر این، عوامل متعددی مطرح است که بازگشت اهالی را دشوار می‌نماید. مردمی که خانه و کار خود را از دست داده‌اند، از متهم شدن به مخالفت با رژیم می‌ترسند.

- هیچ کس حاضر به بازسازی حلب نیست

بازگشت فعالیت‌های اقتصادی به دوران پیش از جنگ به حلب که قرن‌ها است یکی از مهم ترین مراکز تجاری و تولیدی منطقه بوده، با موانع زیادی روبرو است.

به اعتقاد 45 تحلیلگر این گروه و همچنین تصاویر ماهواره‌ای حاکی از آن است که بازگشت به حلب نیازمند اقدامات زیادی است.

به جز فاکتور نیروهای امنیتی و شبه نظامیان که مرتب بازرگانان و صنعتگران را تهدید می‌کنند، سرمایه گذاری‌های دولتی مانند زیرساخت‌های برق نیز برای شهر کافی نیست.

علاوه بر این، اخذ مالیات‌های سنگین از تولیدکنندگان و انحصار ابزارهای حیاتی مانند ژنراتورها هم برای توسعه فعالیت‌های اقتصادی در شهر و هم بازگشت صنعتگران، تولیدکنندگان و بازرگانان خارج به حلب مانع به شمار می‌رود.

تاجرانی که دارایی‌های خود را از دست داده‌اند نیز با مشکل یافتن کارمند و کارگر مواجه هستند. پرسنل واجد شرایطی که از کشور و شهر گریخته‌اند نیز از ترس زندانی شدن به حلب باز نمی‌گردند و جوانان بیکار نیز بیم اعزام به ارتش دارند.

بازسازی شهر پروژه بزرگی است که هم رژیم و هم کشورهای حامی آن نمی‌خواهند زیر بار آن بروند. در حالی که ایران و روسیه در این بازه زمانی تمایلی حمایت از رژیم در این امر ندارند، کشورهای غربی با این تصور که ساخت حلب به معنای حمایت از رژیم است، نمی‌خواهند به آن کمک کنند.