استانبول/ خبرگزاری آنادولو

میکو پلِد، فعال و نویسنده اسرائیلی که عضو یک خانواده سرشناس صهیونیستی است، در مصاحبه با آنادولو تاکید کرد: نخواهیم توانست بر فلسطینیان غلبه کرد. این را خواه «حماس» نامگذاری کنید، خواه چیز دیگر. مهم نیست که اسمش را چه می‌گذارید. فرقی نمی‌کند که فلسطینیان متعلق به کدام جنبش هستند. فلسطینیان بازنده نخواهند شد.

پلِد ضمن اشاره به اینکه در فلسفه اساسی صهیونیسم جایی به نام فلسطین وجود ندارد، گفت: طبق نظر صهیونیسم، آنجا سرزمین اسرائیل بوده و متعلق به همه یهودیان جهان است، نه فلسطینیانی که ساکن آنجا هستند. اگر ایدئولوژی برتری‌طلبی دارید، یعنی اگر مدعی هستید که یک گروه نسبت به گروه دیگری حقوق بیشتری دارد، باید از خشونت استفاده کنید. باید رژیم آپارتاید داشته باشید تا این ایدئولوژی نژادپرستانه تحقق یابد. دولت اسرائیل همین است.

میکو پلِد گفت که در زمانی که صهیونیسم و ​​موجودیت دولت اسرائیل را زیر سوال می‌برد، به فلسطین سفر کرد تا پاسخ سوالات خود را پیدا کند.

او در این باره اظهار داشت:‌ وقتی سفر به فلسطین را آغاز کردم، متوجه شدم کشوری که فکر می‌کردم مال من بود، متعلق به کس دیگری است. من در یک نوع مستعمره، در یک واقعیت سطحی و مصنوعی زندگی می‌‌کردم. این زندگی براساس یک دولت آپارتاید بود که بر روی دروغ ساخته شده بود. این دروغ به موجودیت دولت اسرائیل مشروعیت بخشید.

پلِد خاطرنشان کرد: رسانه‌های غربی در هر گزارشی که درباره مناقشه اسرائیل و فلسطین تهیه می‌کنند، بر مردم فشار می‌دهند تا حماس را محکوم کنند. این پوچ است که افرادی را که برای مقاومت در برابر ظلم و ستم طولانی مدت به میدان می‌آیند، محکوم کنیم. این مورد انتظار است. اگر می‌خواهیم مقاومت را از بین ببریم، پس باید ظلم را از بین ببریم. مقاومت همیشه یک نوع واکنش به ظلم و ستم است. واکنش فلسطینیان به خشونت بیش از 75 ساله عمدتا غیرمسلحانه بوده است.

وی با تاکید بر اینکه تلاش‌های انجام شده برای محکومیت حماس برای جلب توجه به تلفات غیرنظامیان در غزه انجام نشده است، افزود: اگر چیزی هست که باید محکوم شود، رژیم آپارتاید است. خشونت و وحشیگری است که فلسطینیان هر روز در معرض آن قرار می‌گیرند. دستگیری و کشتار هزاران فلسطینی در کرانه باختری است که احتمالا در جریان گفت‌وگو ما نیز انجام می‌گیرد. همچنین باید اقدامات نژادپرستانه دولت اسرائیل علیه شهروندان فلسطینی خود را محکوم کرد. پزشکان اسرائیلی که طومار تایید بمباران بیمارستان‌ها غزه را امضا کردند. دانشجویان خواستار اخراج شهروندان فلسطینی از خوابگاه‌های دانشگاه‌های اسرائیل بودند و بسیاری دیگر. آنها باید محکوم شوند، ولی محکوم کردن ملتی که در برابر ظلم و ستم مقاومت می‌کنند، اوج ریاکاری است و معنایی ندارد.