برلین/خبرگزاری آناتولی

پس از گذشت 60 سال از امضای توافق‌نامه اعزام نیروی کاری میان ترکیه و آلمان، 870 هزار تن برای کار به آلمان مهاجرت کرده و اکنون حدود سه میلیون تُرک در این کشور زندگی می‌کنند.

بسیاری از تُرک‌ها که با چند سال کار و پس انداز به فکر بازگشت به ترکیه بودند در آلمان ماندگار شدند و نیمی از حدود 3 میلیون ترکیه‌ای ساکن آلمان نیز تابعیت این کشور را کسب کردند.

در طول شش دهه گذشته، تُرک‌ها هنرمندان، سیاستمداران، دانشمندان و ورزشکاران ارزشمندی را به جامعه آلمان معرفی کرده‌اند.

آی‌نور ارسلان(81) که در برلین زندگی می‌کند، در گفت‌وگو با خبرنگار آناتولی با اشاره به اینکه در 3 دسامبر 1968 برای کسب درآمد بیشتر به آلمان مهاجرت کرده، گفت: از آمدن به این کشور پشیمان نیستم. امروز 7 فرزند و 16 نوه‌ام در آلمان زندگی می‌کنند و به همین دلیل نمی‌توانم به ترکیه برگردم.

ارسلان با اشاره به اینکه بسیاری از دوستانش نیز نتوانستند با جامعه آلمان انطباق یابند و آن زمان به ترکیه بازگشتند، افزود: آلمانی‌ها در آن زمان به ما احترام زیادی قائل بودند. در وسایل نقلیه عمومی جاهایی را برای نشستن ما نشان می‌دادند اما اکنون وضعیت فرق کرده است.

وی با بیان اینکه بعدتر خانواده خود را نیز به آلمان آورده و تصمیم برای اقامت دائم گرفت، گفت: در آن سال‌ها سعی می‌کردم با گوش دادن به رادیو کلن حسرت ترکیه را از یاد ببرم. چون در آن زمان برنامه‌های تُرکی از رادیو کلن پخش میشد.

عرفان دمیربیلک، یکی دیگر از شهروندان ترکیه که در اوت 1968 به کلن مهاجرت کرده نیز با اشاره به اینکه هدفش از آمدن به آلمان را خرید ماشین و بردن آن به ترکیه بود،‌ گفت: پس از اینکه به اینجا آمدم خودروهای مختلفی خریدم اما امکان انتقال آسان به کشور را نداشتم. در واقع تنها هدفم خرید خودرو و بازگشت به ترکیه بود، اما 54 سال گذشته و هنوز نتوانسته‌ایم برگردیم.

دمیربیلک با بیان اینکه در استانبول برق کار بوده ادامه داد: من یک معتاد به ماشین بودم اما خرید آن در ترکیه خیلی سخت بود. یک روز در کارخانه‌ای که کار می‌کردم تصادف کردم. روزی وقتی در خیابان بودن با یک آگهی کار مواجه شده و برادرم گفت که چون برقکار نیاز نبوده اسم من را به عنوان یک تراشکار ثبت کرده است. با آنکه امیدی نداشتم بعد از یک ماه بعد جواب مثبت گرفتم.

دمیربیلک در رابطه با ماجرای ورودش به آلمان گفت: من 29 سال سن داشتم و هدفم تنها این بود که خودرو را خریده و بازگردیم. به همین دلیل خودروی برند اوپل مدل 1964 خود را 4 ماه پس از شروع کار خریدم. 800 مارک حقوق می‌گرفتم و ماشینم را 2000 مارک خریده بودم. با ماشینی که خریدم برای مرخصی به ترکیه رفته و تصمیم گیری را به همسرم واگذار کردم. همسر ترجیح داد که در آلمان مستقر شویم و به همین گونه نیز شد.

گفتنی است توافق‌نامه اعزام نیروی کار از ترکیه به آلمان در 30 اکتبر 1961 امضا شد. آلمان همچنین در سال 1964 با پرتغال، در سال 1965 با تونس و در سال 1968 با یوگسلاوی قراردادهای اعزام نیروی کار امضا کرد. با این حال، در حالی که بیشتر شهروندان سایر کشورها پس از مدتی به کشورهای خود بازگشتند، تُرک‌هایی که زندگی جدیدی را در آلمان ایجاد کرده بودند در این کشور ماندگار شدند.