آنکارا / خبرگزاری آنادولو

مسابقه بین‌المللی عکاسی خبری "جوایز عکس استانبول 2025" که توسط خبرگزاری آنادولو برگزار شد، به 29 عکاس در 10 دسته جوایزی اهدا کرد. بیش از 22 هزار عکس برای رقابت در این مسابقه ارسال شد و 29 عکاس در 10 رشته موفق به دریافت جایزه شدند.

فابیو بوچیارلی با عکس‌های چشمگیر خود که برای روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا گرفته بود و بحران انسانی در هائیتی را در بحبوحه فروپاشی سیاسی و خشونت باندهای مسلح به تصویر می‌کشید، در دسته "زندگی روزانه" سوم شد.

بوچیارلی به خبرنگار آنادولو گفت: برای بسیاری از رسانه‌های غربی، هائیتی عملاً وجود ندارد، در دستور کار خبری نیست. با این حال، بحران انسانی و سیاسی در این کشور یکی از جدی‌ترین بحران‌های جهان است.

مانند تمام کارهای گزارشگری در مناطق دشوار، آماده‌سازی‌های بوچیارلی هفته‌ها طول کشید. بوچیارلی با چالش‌های بزرگی مانند جاده‌های بسته، تک تیراندازها، ایست‌های بازرسی و قطع اطلاعات به دلیل اتصال ضعیف مواجه بود.

بوچیارلی تأکید کرد که ما در حال گذر از دوره‌ای هستیم که «سرعت و فوریت، اهمیت اخبار را تحریف می‌کند».

او خاطرنشان کرد که این وضعیت بیشتر توسط فناوری‌هایی که قطبی شدن اخبار و نظرات را تشویق می‌کنند، پشتیبانی می‌شود.

بوچیارلی تاکید کرد: بردن این جایزه فرصت مهمی برای من است تا پیام داستان‌هایی که تعریف می‌کنم را تقویت کنم.

او گفت که هیئت داوران جوایز عکس استانبول نه تنها ارزش کار او را تأیید کردند، بلکه به او اجازه دادند تا «صدای خود را به سوی حقایقی که اغلب شنیده نمی‌شوند» بلند کند.

سمیر الدومی همچنین به خاطر عکسش از مقاومت در بحبوحه جنگ، که در حمص، شهری جنگ‌زده در سوریه پس از تغییر رژیم، برای خبرگزاری فرانسه گرفته شده بود، مقام دوم را کسب کرد.

الدومی در عکس خود، مردی را که در مقابل یک تانک متروکه میوه می‌فروخت، به تصویر کشیده است و صحنه‌ای غیرمنتظره را به تصویر کشیده است که نماد مقاومت در میان ویرانه‌های جنگ است.

او گفت: بازگشت به سرزمین مادری‌ام سوریه پس از سال‌ها تبعید به دلیل جنگ، تجربه‌ای عجیب و احساسی بود.

وی افزود که دوباره دوربینش را به دست گرفتن و مستندسازی این دوره مهم انتقالی در تاریخ این کشور، تجربه‌ای «عمیقاً شخصی» بوده است.

الدومی گفت: هدفم مستندسازی لحظه تاریخی تغییر رژیم و چگونگی تأثیر آن بر زندگی روزمره است. وقتی به حمص رسیدم و صحنه را دیدم، متوجه شدم که این تصویر داستان بزرگ‌تری را روایت می‌کند. داستانی از بقا، سازگاری و مقاومت.

او تصریح کرد: شخصاً، این عکس نماد بازگشت من به ریشه‌هایم به عنوان یک عکاس سوری است. این داستانی است که احساس می‌کنم نه تنها به عنوان یک روزنامه‌نگار، بلکه به عنوان کسی که زندگی‌اش توسط این جنگ شکل گرفته است، باید به اشتراک بگذارم.