حتای/جم گنجو/خبرگزاری آناتولی

یحیی عبدالله، شهروند 26 ساله سوری زمانی که دانشجوی سال دوم رشته مهندسی کشاورزی بود به اتفاق دوستانش به دلیل شرکت در تظاهرات علیه رژیم بشار اسد در دمشق بازداشت و به مدت 5 سال در زندان‌های این رژیم تحت انواع مختلف شکنجه‌ قرار گرفت.

او به دنبال تحمل گرسنگی، شوک الکتریکی و ضربات سنگینی که به صورتش وارد آمد بینایی چشم چپ خود را از دست داد. عبدالله در ازای پرداخت 8 هزار دلار از زندان رژیم اسد آزاد شده و به همراه همسر و فرزندانش به شهرستان ریحانلی استان حتای پناه آورد.

وی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار «آناتولی» در باره آن روزها گفت: «پس از تظاهرات‌ها سربازان رژیم به دانشکده ما یورش آورده و بسیاری را بازداشت کردند. پس از بازداشت ارتباطم با دنیا کاملا قطع شد. هر روز از زندگیم با رنج و درد سپری شد. به ما شوک الکتریکی دادند. با میله های آهنی ما را زدند. نمی دانستیم در چه روزی و سالی به سر می بریم. در سلول انفرادی زندانی شدم. بسیار تنگ بود. روزها سرپا نگه داشته شدم.

سربازان بی وقفه ضرب و شتم می کردند. در این میان صدای فریاد زندانیان ما را بیشتر ناراحت می کرد. در یک روزی که با میله آهنی به صورتم می زدند ضربه ای به چشم چپم وارد آمد و به سختی مجروح شدم. از آنجا که درمانی انجام نشد بینایی چشمم را از دست دادم. دنیایم سیاه شد. در هر جایی از بدنم آثار شکنجه وجود دارد.

فکر می کردم که خانواده ام امید زنده بودن من را از دست داده اند. اما در واقع آنان هر روز برای دیدن من آمده اند اما اجازه ورود به آنان داده نشده است. در ازای پرداخت 8 هزار دلار من را رها کردند. هزاران بار بابت اینکه توانستم مجددا نور خورشید و خانواده ام را ببینم شکر کردم. امیدوارم تمام دوستان در حبسم آزاد شوند. می خواهم که به تحصیلات خود ادامه داده و سلامتی خود را بازیابم.»