تهران/ مصطفی ملیح آهیسحالی/ خبرگزاری آناتولی

بندر چابهار که در جنوب شرقی ایران و در ساحل شمالی دریای عمان جای گرفته است هم به عنوان یکی از مهمترین گذرگاه‌های انرژی جهان و هم به مثابه دروازه ورود افغانستان و هند٬ به ترتیب به آبهای بین المللی و اسیای میانه محسوب می شود.

کارشناسان ایرانی درباره توافق همکاری که قرار است در خصوص بندر چابهار میان حسن روحانی رئیس جمهور ایران، اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان و نارندرا مودی، نخست وزیر هند به امضا برسد، به خبرنگار آناتولی اظهار داشتند، این بندر برای هر سه کشور حائز اهمیت استراتژیکی است.

پیرمحمد ملازهی، کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه رقابتی که در سال‌های اخیر میان چین و هند شکل گرفته است، در مورد بنادر دریای عمان مشهودتر شده است، تصریح کرد: "مساله اصلی مربوط به بندر‌های چابهار و گوادر واقع در منطقه بلوچستان و در سواحل سرزمین مکران است که بصورت قرینه در جنوب شرقی ایران و در جنوب غربی پاکستان قرار دارند".

ملازهی افزود: "آمدن چین به بندر گوادر پاکستان جهت حفاظت از خط انرژی خود باعث شد تا کشور هند که با چین و پاکستان اختلافاتی دارد، به بندر چابهار ایران توجه کند".

بهرام امیراحمدیان، کارشناس مسائل آسیای میانه و قفقاز نیز در گفتگو با خبرنگار آناتولی اظهار داشت که هند و افغانستان٬ به دلیل مشکلات سیاسی موجود با پاکستان٬ می باید جهت رسیدن به اهداف تجاری و ژئواستراتژیک خود با ایران همکاری کنند.

احمدیان با تاکید بر اینکه بندر چابهار تنها بندر ایران است که به سوی اقیانوس گشوده می شود اظهار داشت: "قرار است ظرفیت بار این بندر به 80 میلیون تن در سال افزایش یابد. همچنین قرار است از بندر چابهار تا مشهد واقع در شمال شرقی ایران خط راه‌آهن و راه ترانزیت احداث شود و این راهها سپس به افغانستان متصل گردد".