کابل/خبرگزاری آناتولی

خانواده‌های ترکمن که عمدتا در ولایت‌های چون قندوز، بلخ و جوزجان افغانستان هستند، علی‌رغم نداشتن دسترسی به دریا، غذای روزانه خود را از طریق ماهیگیری در رودخانه آمودریا (جیحون) تهیه می‌کنند.

آمار غیررسمی نشان می‌دهد که جمعیت ترکمن‌هایی که در این منطقه مشغول ماهیگیری هستند، به بیش از 5 هزار نفر می‌رسد. آن‌ها هر روز برای تامین امرار معاش با قایق‌های ساخته‌شده از چوب و آهن وارد رودخانه می‌شوند.

ماهیگیران در دوره حکومت پیشین مجبور بودند تا به فرماندهان ارتش با توجه به وزن ماهی که می‌گیرند، مالیات بپردازند اما در پی به قدرت رسیدن طالبان این مشکل از بین رفت.

ماهیگیران طی گفت‌وگو با خبرنگار آناتولی اظهار داشتند که آنها توان مالی ندارند تا قایق موتوری بخرند و از این رو از قایق‌های ساخته شده از چوب ساده استفاده می‌کنند.

عبدالغفور مرگن، یکی از ماهیگیران ترکمن که در شهرستان شورتپه ولایت بلخ به سر می‌برد، گفت که از 15 سال تاکنون به کار ماهیگیری مشغول است و با فروش ماهی امرار معاش خانواده خود را تامین می‌کند.

وی افزود که هر روز به رودخانه می‌رود و ماهی‌ صید شده را به مغازه‌های کوچک در روستا به ارزانی می‌فروشد. آنها نیز به کلانشهرها می‌فرستند.

مرگن همچنین تصریح کرد: ماهی «اسبله» از گران‌ترین و مرغوب‌ترین ماهی‌های رودخانه است که کیلوی آن را به 9 دلار می‌فروشیم. در رودخانه 5 یا 6 نوع ماهی وجود دارد. قیمت کیلوی ارزانترین ماهی 3 دلار است.

گفتنی است که رودخانه آمودریا که به اسم رودخانه «جیحون» نیز شناخته می‌شود، یکی از طولانی‌ترین رودخانه‌های آسیای مرکزی به شمار می‌رود و طول آن حدود 2 هزار و 540 کیلومتر است.

جمعیت کل ترکمن‌های افغانستان حدود 3 میلیون نفر است و مشغول ماهیگیری، کشاورزی، دامداری و بازرگانی هستند.

ترکمن‌هایی که در کنار رودخانه آمودریا زندگی می‌کنند، هر سال به دلیل فرسایش خاک صدها هکتار زمین خود را از دست می‌دهند.