استانبول/خبرگزاری آنادولو

دکتر سرهان آفاجان، پژوهشگر مسائل خاورمیانه و کشورهای اسلامی و استاد دانشگاه مرمره درباره حملات فزاینده اسرائیل در شمال غزه و سیاست‌های اشغالگرانه تل‌آویو در منطقه به حبرنگار آنادولو گفت: اسرائیل سعی دارد به بهانه تامین امنیت، شمال غزه را در میان مدت و بلندمدت اشغال کند؛ این دقیقا هدف نهایی اسرائیل در شمال غزه است.

وی در ادامه تصریح کرد:

«بنیامین نتانیاهو دید که کشورهای منطقه و جامعه بین‌المللی در جلوگیری از جنایات نسل‌کشی ناکارآمد هستند و از فضای انتخاباتی در آمریکا نهایت استفاده را کرد. نتانیاهو نیز مانند هیتلر نسبت به کشتارهایی که مرتکب شده، بی تفاوت است و رجزخوانی می‌کند. این جنایات نتانیاهو که هیچ حد و مرزی ندارد، باید یک هدف "نهایی" داشته باشد.

ابتدا باید به یاد بیاوریم که در 9 روز گذشته در شمال غزه چه گذشت. اسرائیل در یک عملیات تروریستی همه جانبه در شمال منطقه که از اردوگاه جبالیا آغاز کرده بود، طی چند روز بیش از 300 فلسطینی را کشت.

به دنبال صدور فرمان‌های اسرائیل برای تخلیه مناطق مختلف در غزه، فلسطینان بارها در جاده‌ها هدف قاتلان تک‌تیرانداز اسرائیلی قرار گرفتند.

فیلیپ لازارینی، کمیسر کل آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک (اونروا) اعلام کرد که 400 هزار فلسطینی در شمال نوار غزه گرفتار و محصور شده‌اند.

بر اساس اطلاعاتی که فیلیپ لازارینی، کمیسر کل آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک (UNRWA) به اشتراک گذاشته است، تخمین زده می شود که 400 هزار فلسطینی در منطقه گیر افتاده اند.

در حالی که تمامی این فجایع در حال وقوع بود، لیندا توماس گرینفیلد، نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل در سخنرانی خود در شورای امنیت در 9 اکتبر، اظهار داشت که واشنگتن از به آنچه در شمال منطقه رخ می‌دهد نگران است و اسرائیل باید گام‌های فوری بردارد.

پیش از هر چیز باید به خاطر داشت که حتی اگر ابتدا نزدیکترین نقاط در نظر گرفته شود، بین کرانه باختری و غزه 33 کیلومتر فاصله است؛ این قطع ارتباط که با خط سبز ترسیم شده در سال 1949 عمدتا برای تعیین مرزهای اسرائیل پدیدار شده، در سال‌های بعد برای ساکنان عرب منطقه مشکل ایجاد کرد و حتی باعث جنگ شش روزه در سال 1967 شد.

علاوه بر این، این واقعیت که غزه به عنوان یک منطقه کوچک و جدا از سرزمین اصلی باقی ماند، اسرائیل را برای اشغال این منطقه تحریک کرد.

اسرائیل که در سال 1967 تقریبا تمام سرزمین فلسطین را اشغال کرده بود، تا سال 2005 غزه را اشغال کرد و در همان سال به طور یکجانبه از منطقه خارج شد. اما معلوم بود که اسرائیل می‌خواهد دوباره این منطقه را در مقطعی اشغال و حتی الحاق کند. در واقع، نتانیاهو یکی از افرادی بود که با آریل شارون، نخست وزیر اسرائیل که در سال 2005 تصمیم به عقب‌نشینی گرفته بود، مخالفت کرد.

اسرائیل از سال 2005 به ویژه پس از حملات خود به نام عملیات تیغه حفاظتی در سال 2014، صحبت در مورد تبدیل غزه به "منطقه غیرنظامی" را آغاز کرد. اسرائیل در هفته‌های اخیر با عبور از خط آبی با لبنان، حزب‌الله را بهانه‌ای برای حمله به جنوب لبنان قرار داده است. ظاهرا اسرائیل از حملات اخیر خود در شمال غزه برای اشغال حداقل بخش‌هایی از منطقه به بهانه تامین امنیت استفاده خواهد کرد.

حملات همزمان اسرائیل به فلسطین و لبنان و سوریه و ترورهای پیاپی مقامات عالی رتبه، حتی برای نزدیکترین متحدانش نیز قابل باور و معقول نبود. به نظر نمی‌رسد اسرائیل در شرایط کنونی منطقه را اشغال کند؛ با این حال نباید سیاست سنتی اسرائیل (ویران کن، صبر کن، اشغال کن) را نادیده گرفت».

*این مقاله، تنها بیانگر نظر نویسنده است و الزاما بازتاب رویکرد خبرگزاری آنادولو نیست.