Öte yandan, dünyada en az emisyon yaparak iklim değişikliğinin ortaya çıkışında en az rol oynayan gelişmekte olan ülkeler ise bu felaketlerin en yoğun tahribatlara yol açtığı coğrafyalarda yaşıyor.

Zayıf ekonomileri nedeniyle bu felaketlere karşı erken uyarı sistemlerinin ve aldıkları tedbirlerin yetersiz kalmasıyla bu ülkelerde daha fazla can kaybı yaşanırken, afetlerin yol açtığı tahribat, su ve gıda krizi ile mücadelelerinde kaynak sıkıntısı çekiyorlar.

Bu şekilde ortaya çıkan iklim adaleti tartışmaları kapsamında, 2009 yılında yapılan 15. BM İklim Konferansı’nda (COP15) gelişmiş ülkelerin, gelişmekte olan ülkelere yılda 100 milyar dolar fon sağlayarak iklim tazminatı ödemesi kararı alındı.

Ancak bu süreçte iklim kaynaklı afetlerin yol açtığı tahribatın bilançosu her yıl artarken, Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD) verilerine göre 2013’ten bu yana hiçbir yılda tazminatın tamamı ödenmedi.