Kocaeli'de 6 kardeşli bir ailede büyüyen Çiftçi, 2 yaşında geçirdiği çocuk felciyle yürüme yetisini kaybederek zorlu bir hayata başladı. Kore gazisi babası Süleyman Temel'in sevgisi ve fedakarlığı ise küçük yaşlardan itibaren hayata tutunmasındaki en büyük motivasyon kaynağı oldu.

Çocukluğunda diğer çocuklarla oyun oynayamayan Çiftçi, babasının bahçeye yaptırdığı salıncak ve desteklediği mandolin kursu sayesinde hem sosyal hem de kültürel olarak diğer çocuklardan geri kalmadı.

Çiftçi, ilkokula başladığında babası onu her gün omuzlarında taşıyarak okula götürdü ve teneffüslerde ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra koşarak işine geri döndü. Akşamları ise yine omuzlarında eve getirdi. Bu özveri, onun hem eğitimine devam etmesini hem de hayata tutunmasını sağladı.