KARTAGJENË (AA) - Shefi ekzekutiv i New York Times, Mark Thompson, zhvilloi një intervistë me Anadolu Agency (AA), për të diskutuar në lidhje me raportin që presidenti amerikan Donald Trump ka me gazetën e tij.

Britaniku Thompson, i cili udhëhoqi gazetën të tejkalojë katër milionë abonentë në tremujorin e fundit të vitit 2018, gjithashtu iu referua edhe deklaratave të Trumpit në rrjetet sociale për të trajtuar çështje të ndryshme në agjendën politike. Ndër të tjera, Thompson shprehu shqetësim rreth shpërndarjes së lajmeve nëpërmjet rrjeteve sociale, të cilat, siç tha ai, nganjëherë mund të shtrembërojnë faktet.

AA: Shkrimtari francez Paul Valery në vitin 1935 paralajmëroi se radioja u shërbente Adolf Hitlerit dhe Benito Mussolinit për të transmetuar mesazhet e tyre në mënyrë efektive dhe me këtë medium ata arritën të shtrembërojnë pikëpamjen e botës. A ka bërë Trump diçka të ngjashme me teknologjitë e reja, kryesisht Twitter-in?

Mark Thompson: Ka një lloj ngjashmërie, por sinqerisht, nuk mendoj se Donald Trump është me të vërtetë i krahasueshëm me ato dy lloje, sepse ata me siguri kishin një diskurs të elaboruar dhe të strukturuar. Ai nuk ka ndonjërën prej këtyre.

Trump përdor fraza të thjeshta që janë shumë efektive në tema të ndryshme, si siguria ose nacionalizmi, shprehjet si "ta vendosim Amerikën të parën". Shumë besojnë se Trump po ashtu adreson çështje raciste. Siç kam thënë në librin tim, "Pa fjalë, Çfarë ka ndodhur me gjuhën e politikës?", këta politikanë e njohin fuqinë e frazave intensive dhe shumë të kompresuara, siç janë: "Duhet të ndërtojmë një mur, muret funksionojnë".

Në këtë kontekst, unë nuk besoj se ai ka një agjendë politike me një qëllim të caktuar. Unë nuk mendoj se ai ka një ideologji. Ajo që është e sigurt është se ai di të përdorë mjeshtëritë dhe, në veçanti, rrjetet sociale për të transmetuar mesazhin e tij. Diçka që ai e ka bërë me efikasitet të madh.

Mendoj se në dhjetë vitet e fundit kemi parë figura shumë të njohura politike, veçanërisht nga partia e krahut të djathtë, të cilët dinë të përdorin mediat e reja për të transmetuar mesazhin e tyre. Duke filluar me ish-guvernatoren e Alaskës, Sarah Palin, e cila në vitin 2009 shpalosi termin "paneli i vdekjes" që lindi në debatin për legjislacionin federal shëndetësor.

Ndër të gjitha këto, unë ndonjëherë pyes veten nëse veprimet e tij si një qeveri janë kopje e asaj që ai bëri në vitet e tij si prezantues i shfaqjes "The Apprentice". E them këtë sepse në atë program, ai arriti të mbajë interesin e opinionit publik javë pas jave përmes tregimeve të reja, mosmarrëveshjeve të reja mes anëtarëve të ndryshëm.

AA: Si vepron Times me Donald Trump - një ekspert në shtrembërimin e bisedave gazetareske?

Thompson: Gjëja e parë që kemi bërë me Trump është se ne e intervistuam atë "me procesverbal", në mënyrë që publiku të ketë njohuri absolute të asaj që ndodhi në bisedën me të.

Së dyti, kur ai na kritikon, nëse ai thotë diçka në lidhje me Times që është gabim, që është e pasaktë, sikur kur tha se bazamenti i abonimit të gazetës ishte shembur, gjë që nuk ishte e vërtetë, thjesht do ta korrigjonim atë publikisht dhe do të shpjegonim pse ai është duke thënë diçka të gabuar.

Po ashtu, Trumpit nuk i pëlqen gjithçka që themi për të dhe ka të drejtë për një gjë të tillë. Ashtu si të gjithë qytetarët e tjerë të SHBA-së, ai gëzon lirinë e shprehjes dhe, në këtë kuptim, mund të thotë atë që dëshiron.

AA: Një nga temat kryesore të librit tuaj është fuqia e bindjes që gjuha ka për të imponuar diskurse antidemokratike. A mendoni se rrjetet sociale lejojnë ngritjen e këtij lloji të diskursit?

Thompson: Unë nuk mendoj se platformat kryesore të rrjeteve sociale, si Facebook dhe Twitter, janë krijuar qëllimisht për të përhapur këto mesazhe. Unë sinqerisht mendoj se themeluesit e këtyre platformave i kanë parë ato si diçka të zakonshme për njerëzit me komunikim të zakonshëm.

Më vonë, mënyra në të cilën ato u përdorën si një mjet manipulimi politik, krijoi një tronditje te themeluesit e tyre dhe konsumatorët. Për të qenë i sinqertë, mendoj se ka pasur naivitet atje dhe kjo mund të vërehet në veçanti me Mark Zuckerberg, themeluesin e Facebook.

Të besosh se mbledhja e shumë njerëzve përreth diçkaje është gjithmonë e mirë, përfundoi duke qenë një supozim mjaft i pafajshëm. Nganjëherë njerëzit mblidhen me një objektiv të keq, me dëshirën për të planifikuar diçka shkatërruese. Për pronarët e rrjeteve do të jetë e vështirë për ta kthyer xhindin mbrap në shishe.

AA: Javën e kaluar, pamjet e një grupi nxënësish të bardhë që refuzuan dhe talleshin me një veteran indian të luftës në një marshim në Washington, u përhapën në rrjetet sociale dhe në media. Çfarë mendoni për këtë lloj veprash që përsëriten në media?

Thompson: Mendoj se një nga argumentet për gazetari të mirë, të ndershme dhe të pavarur ka të bëjë me median që i ofron shikuesit, në këtë rast, një kontekst të qartë të asaj që ndodh.

Sigurisht, unë jam shumë i shqetësuar të komentoj diçka që shoh në rrjetet sociale ose në YouTube, sepse nuk e dini nëse është e vërtetë apo jo, dhe në shumicën e rasteve konteksti në të cilin ndodhin ngjarjet po ashtu nuk shpjegohet.

Në këtë mënyrë, njerëzit e kanë të vështirë për t'i dalluar lajmet e rreme dhe ato reale. Është e vështirë për të kuptuar se çfarë është e rëndësishme dhe çfarë nuk është. Duhet të jeni të kujdesshëm në zgjedhjen e materialeve të lajmeve që konsumohen, sepse kjo thjesht mund të riafirmojë paragjykimet tona dhe të mos lejojë një hapësirë ​​për perceptim kritik.

AA: Në dy vjet të qeverisjes, a ka bërë Donald Trump diçka të mirë?

Thompson: Po, ekonomia e vendit është tepër e fortë dhe shumica e politikanëve së pari gjykohen, dhe kryesisht, nga menaxhimi i parave. Përveç kësaj, shkalla e punësimit në SHBA është shumë e lartë, e cila po ashtu është shumë e fortë. Për të qenë i drejtë, mendoj se ajo duhet të vlerësohet në ekuilibër.

Natyrisht, ka shumë njerëz që diskutojnë ndikimin afatgjatë të metodave të tij, por në afat të shkurtër duket se Trump arriti një rritje të vazhdueshme të ekonomisë së SHBA-ve. Diçka që ai fashoi nga një perspektivë objektive mund të shënohet si një histori suksesi për administratën Trump.

Mendoj se nëse ekonomia ishte gabim, të gjithë armiqtë e tij do ta fajësonin atë.

AA: Dhe çfarë ai ka bërë gabim?

Thompson: Trump ka një politikë të jashtme që mund të duket e rastësishme dhe shumë instiktive. Ju e dini, ai është shumë i precipituar. Në nivel kombëtar, ai përqendrohet, në një masë të madhe, në çështje të tilla si emigracioni në SHBA.

Ai synon të transformojë atë që po ndodh në kufirin jugor të vendit si emergjencë kombëtare. Unë nuk mendoj se dikush që me të vërtetë e di për problemin mund të shënojë atë me një kualifikues të tillë.

Shumë nga gazetarët tanë në Times kanë vizituar kufirin dhe pothuajse njëzëri konkludojnë se ajo që ndodh atje nuk ka të bëjë fare me një emergjencë kombëtare. Prandaj, Trump po i përshtatet ekzagjerimit politik për të fituar popullaritet të menjëhershëm, pa dhënë asnjë mendim për pasojat e asaj që ai thotë.

AA: Dhe me këtë ekzagjerim dhe shtrembërim të realitetit, a do të marrë ai mbështetjen e Kongresit për të ngritur murin 1.300 milje (2.100 kilometra)?

Thompson: Kush e di, është e komplikuar. Sepse në gjithë këtë duhet të kujtojmë se nga afërsisht 2.000 milje (3.200 kilometra) të kufirit të përbashkët nga Meksika dhe SHBA-të, rreth një e treta kanë një mur fizik me pjesë të gjata të gardheve. Përveç kësaj, ekzistojnë të gjitha llojet e masave të sigurisë përgjatë gjithë vijës kufitare.

Pra, a do të ndajë Kongresi një pjesë të parave të vendit për sigurinë e kufirit? Ndoshta po. A do të mbështetet ligjvënia, me paratë nga shtetet, konstruktimi i një muri betoni që do të shkojë nga oqeani në oqean.

AA: Skandali i gazetarit Class Relotius, i cili shkroi disa raporte të rreme për revistën, Der Spiegel, shpërtheu kohët e fundit në Gjermani. Me vërtetimin tuaj të famshëm të fakteve, a janë imune ndaj këtyre gjërave?

Thompson: Jo, dhe vetëm për të kujtuar rastin e Jayson Thomas Blair, i cili plagjiatoi dhe shpiku disa histori për Times. Këto raste janë shumë të vështira për t’u identifikuar, sepse shpesh kur një gazetar bën një intervistë ai duhet të ndal dhe të nis regjistruesin me kërkesë të burimit. Për t’i dhënë historisë ritmin dhe koherencën, është e mundur që informacioni të shtrembërohet apo të shpiket.

Pavarësisht se në fushën e kontrollit të fakteve po verifikojnë të gjitha faktet e jashtme rreth një pune gazetareske, nëse mënyra se si elementet e ndryshme të historisë u takuan u bë në mënyrë të pandershme, gjithmonë do të ketë probleme. Kolegët e mi të redaksive duhet të jenë gjithmonë vigjilent.

Por në Times kemi një ekip të madh gazetarësh dhe nuk ka asnjë arsye të mendojmë se dikush po krijon histori.

Nga ana tjetër, duhet të theksoj se ka shumë gazeta në vende të tjera ku faktet nuk janë verifikuar. Atje gazetarët vazhdimisht shqyrtojnë informacionet e tyre, dëshmitë e tregimeve të tyre dhe verifikojnë të dhënat individualisht.

AA: Së fundmi, në SHBA ka punuar strategjia e shitjes së përmbajtjes digjitale në mënyrë që të ofrojë gazetari cilësore, e cila duket se varros idenë se do të vazhdojë të jetë një shtypshkronjë e gazetës. Sa kohë do të jetojë Times në letër?

Thompson: Jo shumë vite. Të paktën 10 deri në 15 vjet, ndoshta pak më shumë, ndoshta dy dekada.