تهران/خبرگزاری آناتولی

به گزارش خبرنگار آناتولی در تهران، سقوط ارزش ریال، پول ملی ایران در ماه های اخیر مهاجران و کارگران افغان مقیم این کشور را به تکاپو برای خروج جهت بازگشت به وطن‌شان یا مسافرت به ترکیه و اروپا واداشته است.

بسیاری از آنان روزانه اردوگاه «تنباکویی» در تهران، ایران را به سمت آن سه مقصد ترک می‌کنند. در این زمینه محمدمهدی جوانمرد قصاب، رئیس میز افغانستان در سازمان توسعه تجارت ایران به خبرنگار «ایسنا» گفته است:

"در ماه‌های گذشته به دنبال افزایش نرخ ارز شرایطی پیش آمده که اشتغال در ایران مانند سابق برای افغان‌ها جذابیت ندارد. میزان پولی که آنها می‌توانند برای خانواده خود در افغانستان بفرستند به شدت کاهش یافته است".

-این همه سختی ارزش ندارد

محمدیوسف صفری، پسر 24 ساله اهل فغانستان که 3 سال پیش به امید کار و جمع کردن پول به ایران آمده، به خبرنگار آناتولی می‌گوید: زمانی که به ایران آمدم هر یک میلیون تومان حدودا 19 هزار افغانی بود، اما الان کمتر از 9 هزار است.

یوسف، اهل مزارشریف است و در یک کارگاه خیاطی کار می‌کند. تمام کارگران آن نیز اهل افغانستان هستند و برای فروشگاه های تهران، مانتو می‌دوزند. او می‌گوید:

"آمدم پول جمع کنم. یک سال پیشبا دخترخاله‌ام نامزد کردم. او در افغانستان است و هنوز همدیگر را ندیده‌ایم. باید پول جمع می‌کردم و شیربها را می‌دادم اما با این وضعیت ارزش ریال، ماندن در ایران نمی‌صرفد.

ابتدا قصد مهاجرت به اروپا داشتم، اما پس از رسیدن به تهران، پدرم تماس گرفت و گفت اجازه ندارم به اروپا بروم و بهتر است در اینجا برای خود کاری دست و پا کند. بدین ترتیب خیاطی آموختم.

وقتی برگردم به مزارشریف خواهم کوشید خودم کارگاه خیاطی بزنم یا اینکه بروم و در چنین زمینه ای کار پیدا کنم. با این همه سختی که در ایران می‌کشیم، ارزش ماندن ندارد".

- کشور خودمان بهتر است

محمدتقی هاشمی، 19 ساله که در 16 سالگی از افغانستان به ایران آمده تا بتواند کار کند و پول خوبی برای خانواده اش بفرستد، نیز تصریح کرد:

"دو سال در استان اصفهان ایران به شغل کشاورزی پرداختم. بعد از طریق یکی از دوستانم با این کارگاه خیاطی آشنا شدم. یک سال است اینجا هستم اما دیگر نمی‌شود ماند.

دلیلم برای رفتن سقوط ارزش ریال است، چون به دوری از خانواده نمی‌ارزد. اهل سمنگانم و 20 روز دیگر می‌روم. کشور خودم هر چه باشد بهتر است. پدرم کارگر معدن ذغال سنگ است و هر چند ماه یکبار به خانه می‌آید. باید بروم و مرد خانه باشم".

-متولدان ایران نمی‌روند

حبیب، 34 ساله است. او هم درباره خروج هموطنان و همکارانش از ایران به آناتولی توضیح می‌دهد:

"اینکه پسرانی که برای کسب درآمد به ایران آمدند و حال با سقوط ارزش ریال برگردند طبیعی است. از کارگاه ما چند نفر رفتند. بسیاری از ساکنان محله ما اهل افغانستان هستند. خیلی‌ها برگشتند.

کسانی که متولد ایران هستند ممکن است به سمت ترکیه و یا اروپا مهاجرت کنند. سقوط ارزش ریال سقوط باعث نمی‌شود که آنها به افغانستان بازگردند.

برای ما مهم نیست قیمت برابری ریال و افغانی چقدر است. خانواده‌های ما ایران هستند و قرار نیست پولی به افغانستان بفرستیم. ریال کسب می‌کنیم و در همین ایران خرج می‌کنیم".

اسدالله، پدر حبیب نیز معتقد است که این جوانان نباید افغانستان را ترک کنند و برای کار به ایران بیایند. او در این زمینه گفت:

"آنان باید همراه پدر و مادرشان باشند. می‌آیند ایران، از خانواده دور هستند، تنهایی فشار می‌آورد، باید کارهای سخت انجام دهند و در نهایت هم ارزش پول آنها را وادار به بازگشت می‌کند. 37 سال در ایران زندگی کردم. پدر و مادرم هم اینجا بودند. الان خانواده و نوه دارم. اقامت ما به سختی جور شد. پیشنهادم این است جوانان در افغانستان بمانند و در کنار خانواده کار کنند".